review

Agneta

Is Agneta een stoere bewonderenswaardig vrouw? Of juist niet?
Persoonlijk vind ik haar niet aardig, al heb, ik diep in mijn hart, met haar te doen. Ze denkt dat ze alles kan regisseren alleen zo zit het leven niet in elkaar. Wat je zaait dat zal je oogsten.

Na zoveel jaar even in elkaars hoofd kunnen kruipen om begrip aan te kweken zodat liefde makkelijker blijft stromen. Jouw hoofd heeft altijd de tekortkomingen van mijn geest aangevuld. dat was bij de eerste ontmoeting al duidelijk. jij hebt me voor het dichterspad behoed. Jij hebt me gewezen op mijn maatschappelijke verplichtingen

Terwijl ze na de dood van Jacques wel zijn (liefdes)gedichten aan haar, tezamen met zijn correspondentie aan zijn vader, laat bundelen tot Levensidealen. Herinneringen uit het leven van J.C. van Marken

Vanaf het moment dat de kinderen van Maria en Jacques bij Agneta en Jacques in huis komen, wil Agneta moeder genoemd worden. Over hun echte moeder mag niet meer gesproken worden! Maar liefde is geen knop die je aan of uit kan zetten! Hetzelfde geld voor verdriet!

Wellicht was Maria een goede, zorgzame moeder voor Jacques kinderen, zij zal laten zien dat ze een betere is, een voortreffelijke moeder. Agneta krijgt vaak te horen dat ze vreugde en geluk om zich heen verspreid. Het is een talent die ze zal inzetten bij de opvoeding van het drietal. Maria zal in haar schaduw staan, en geruisloos naar de achtergrond verdwijnen.

De eerste indruk is zo belangrijk. Ze moeten zich snel thuis voelen op Rust Roest. Hoe sneller de kinderen zich thuis voelen, des te eerder zullen ze de wereld in Rotterdam -en de dood van hun moeder- vergeten, en kunnen ze hun leven weer oppakken.

Het zal allemaal wel prima bedoeld zijn, en Agneta zal wel een indrukwekkende vrouw zijn, maar persoonlijk vind ik het een harde empathieloze opstelling.

Irritatie factor: ineens word er over oogjes gesproken, het gaat wel over de ogen van een volwassen man ….

Jacques staart met betraande oogjes voor zich uit

Is het een roman? Of is het een biografie? Ik kom er niet helemaal uit. In ieder geval heeft Jan van der Mast een mooi verhaal geschreven.

Deze boekbespreking is mijn bijdrage aan de bloggersleesclub
‘Een perfecte dag voor literatuur‘
Alle bijdragen kan je hier vinden