Deze recensie wijkt af van mijn normale recensies.
Daar mijn dochters en ik alle drie fan van Christopher Paolini zijn hebben wij besloten om De drietand, de heks en de draak te bespreken door middel van vragen die wij aan elkaar hebben gesteld.
Deze bespreking kan spoilers bevatten.
Vragen voor Linda:
Aan het einde van het boek leren we dat er een nieuw draken ei is uitgekomen. Dit zette mij aan het denken: kwam een draken ei niet alleen uit als een draak zijn rijder vond? Dus wie en van welk ras is de nieuwe rijder.
Pfoe dat is een goede vraag: één van de elfen misschien. Die waren er volgens mij bij, maar deze vraag wordt helaas niet in dit boek beantwoord, diep in mijn hart zou ik het Essie gunnen. Dit meisje heeft mij geraakt. Misschien Elva? Ik blijf het ontzettend spannend vinden en kan niet wachten op het vervolg, wat van mij best een langer verhaal mag zijn.
Eragon heeft sinds het begin van zijn verhaal een aardige ontwikkeling doorgemaakt. Van doodnormale boerenjongen, tot drakenrijder, tot de sleutel tot succes van het verzet, en nu heeft hij de taak op zich genomen om te zorgen voor de volgende generaties drakenrijders. Wat vind je van de ontwikkeling die Eragon als persoon heeft doorgemaakt tijdens zijn hele reis?
Het is een positieve ontwikkeling, Eragon wordt volwassener en accepteert de taken die hij moet volbrengen, wat niet wil zeggen dat dit zonder slag of stoot gaat. Zeker als je nagaat dat hij de nieuwe drakenrijder(s) moet opleiden. Ik denk dat het hij nu precies daar is waar hij moet zijn om aan deze taak te voldoen.
Het is inmiddels een tijdje geleden dat we de originele boeken hebben gelezen. Vond je het makkelijk om terug in deze wereld te duiken?
Vanaf de eerste pagina zat ik in het verhaal, geen moment, geen enkel moment had ik van huh? Ik zat direct in en wilde meer en meer te weten komen.
Jammer vind dat ik het dat het zo’n kort verhaal was. Maar er komen meer boeken aan dus …..
Er zijn nieuwe boeken aangekondigd, over wie denk je dat het volgende boek zal gaan?
Ik hoop dat het volgende boek over Murtagh gaat, en dat Essie hier ook een rol inspeelt. Logischer wijze zal het over de nieuwe draken en hun eventuele rijders gaan.
Vragen voor Iris
Het is jaren geleden sinds het laatste boek in deze serie uitkwam. Had je er moeite mee toen je weer in deze wereld dook?
Misschien in het begin een beetje, maar toen ik de eerste paar pagina’s erop had zitten klikte het verhaal en voelde het alsof ik thuis kwam! Ik zou de hele serie wel graag weer helemaal opnieuw willen lezen!
Urgals zijn wezens die waarde hechten aan fysieke kracht en geweld. Het verhaal dat ze aan Eragon vertellen gaat over een vrouwelijke urgal. Wraak is een van haar grootste beweegredenen, maar ze laat dit langzaam gaan en accepteert wat er in het verleden is gebeurd. Wat vond je hiervan?
Ik vond het een prachtig verhaal met een belangrijke boodschap. Ik vind wel dat dit niet de enige karakteristiek is van de urgal cultuur, naar mijn mening speelt eer ook een grote rol. Voor een kort verhaal vond ik dat het een grote karakter groei liet zien, wat ik altijd enorm kan waarderen!
Aan het einde van het boek leren we dat een nieuw drakenei is uitgekomen. Dit zette me aan het denken, een drakenei komt toch alleen uit als het zijn rijder vindt? Dus, wie en van welk ras zou de nieuwe rijder zijn?
Oh, dat kan! Al denk ik me ook te herinneren dat er in het verleden draken waren die geen rijders hadden. Als er wel een nieuwe rijder is, is er geen manier om te weten wie en van welk ras hij of zij is, aangezien ze allemaal in gelijke aantallen aanwezig zijn!
Ik heb de indruk dat Eragon niet zo gelukkig is, de administratieve taken bijvoorbeeld, die vallen hem zwaar. Ik heb sterk de indruk dat de verhalen hem helpen hem om alles weer in een ander perspectief te zien en hem helpen te ontspannen. Hoe hebben jullie dit ervaren?
Ik denk dat de verandering in omgeving en omstandigheden hem ook zwaar vallen. Door de boeken heen leert hij om te gaan met oorlog, en dat is alles wat hij kent. Het is een flinke verandering om ineens niet meer voor je leven hoeven te vechten. Daarnaast heeft hij ook enorm veel verantwoordelijkheden waar hij mee om moet leren gaan.
Vragen voor Merel
Over wie vond je het leukst om over te lezen? Welk personage vond je het leukst om weer terug te zien? En welk personage vond je het meest interessant?
Ik vond het heerlijk om weer over Eragon en Saphira te lezen. Ik ben opgegroeid met Eragon en Saphira, en eerlijk gezegd zou ik alles lezen waar deze twee in voorkomen. Maar naast deze twee was Murtagh een karakter waar ik altijd erg geïnteresseerd in was. Al die tijd, sinds Inheritance, heb ik me afgevraagd hoe het met hem ging, en waar hij zou eindigen in het leven. Zou hij rust vinden of niet? `Zou hij zichzelf kunnen vergeven en gelukkig kunnen zijn? Zodra er een mysterieuze vreemdeling werd beschreven had ik meteen het gevoel dat dit Murtagh moest zijn! Ik was super gelukkig toen ik inderdaad gelijk blek te hebben! Dus ik denk dat Murtagh toch wel mijn favoriete personage was om weer over te kunnen lezen.
Ik was blij om… EragonSaphiraMurtagh terug te zien! Het is één woord, en dus telt het als één personage toch? 😛
En voor het nieuwe personage.. Ik vond Essie erg interessant om over te lezen. Ze is een mini badass! Ik hoop dat we haar in de volgende boeken ergens nog eens tegen komen.
Vergeleken met de Inheritance Cycle, wat vond je van dit boek? Vond je het goed passen bij de eerdere boeken?
Moeilijke vraag dit! Dit boek heeft me eraan herinnerd wat voor goede schrijver Christopher Paolini is, en maakte me nostalgisch voor een re-read. Ik vind het atijd moeilijker om short stories te lezen, omdat je personages niet ziet groeien en een wereld niet ziet opbouwen, maar het boek was zo uit!
Aan het einde van het boek leren we dat er een nieuw draken ei is uitgekomen. Dit zette mij aan het denken: kwam een draken ei niet alleen uit als een draak zijn rijder vond? Dus wie en van welk ras is de nieuwe rijder.
Ja inderdaad! Dat vroeg ik me ook direct af! Het zou dus iemand moeten zijn die al in Mount Agnor was! Bovendien is er al een mens en een elf als drakenrijder, dus om de balans te houden zou het eerder een dwerg of urgal moeten zijn. Maar, laten we eerlijk zijn, het zijn drakeneieren die uitkomen, ze zouden het persoon kunnen kiezen die naar de beste snack ruikt en we zouden het nooit weten.
Ik heb de indruk dat Eragon niet zo gelukkig is, de administratieve taken bijvoorbeeld, die vallen hem zwaar. Ik heb sterk de indruk dat de verhalen hem helpen hem om alles weer in een ander perspectief te zien en hem helpen te ontspannen. Hoe hebben jullie dit ervaren?
Ik denk niet zozeer dat hij ongelukkig is. Het is meer dat hij teveel focust op de taken die hij nog moet uitvoeren en niet genoeg kijkt naar wat hij al volbracht heeft (wat echt onwijs veel is!). Ik denk ook niet dat we moeten vergeten wat hij allemaal heeft doorgemaakt. Hij zat in een situatie waar hij constant moest presteren, en alles op zijn schouders lag. Nu is de situatie plots anders, maar nog altijd trekt hij zich alles aan. Hij weegt heel zwaar aan alles wat hij nog moet doen, niets gaat snel genoeg. De verhalen geven hem enerzijds een afleiding en leren hem denk ik anderzijds ook dat er altijd dingen zullen zijn die nog gedaan moeten worden, en hij de wereld niet perfect zal krijgen.
