Ik hou van de schrijfstijl van Lis Lucassen. Eerder las ik van haar Grenzeloos, Genadeloos, en de novelles Gestrand en Misverstand in Milaan (Misverstand #0.5)
Misverstand in de middle of nowhere
Hoofdpersonen zijn Dorothee en Wes. Het verhaal wordt vanuit het perspectief van Dorothee (Door) en Wes in de ik-vorm geschreven.
Door
Het verhaal begint met een proloog, waardoor Het Misverstand op humoristische wijze duidelijk wordt gemaakt. Ze slaat een vermeende inbreker met een hockeystick neer. Vervolgens begint het boek vijf dagen eerder, als ze verneemt dat haar opa Boaz, die in de Achterhoek woonde, is overleden. Vroeger waren Door en haar opa heel close, nadat haar vader overleden is zijn Door en haar moeder van hem vervreemd. Door is tot zijn erfgenaam benoemd, mits ze aan een aantal voorwaarden voldoet.
1 De erfgenaam ontvangt de erfenis niet eerder dan dat zij dertig dagen onafgebroken in de woning aan de Vordenseweg 28 heeft verbleven.
2 Het is die dertig dagen niet toegestaan iets aan de woning, de garage of op het erf te veranderen of te verwijderen.
3 De termijn van dertig dagen gaat in uiterlijk vier weken nadat de erflater is overleden.
Voor Door lijkt het alsof ze in een rollercoaster beland is: haar vriend Ivar vertrekt naar Amerika, zonder haar, en laat haar alleen achter in Amsterdam. De huur kan ze alleen niet opbrengen en ze trekt weer bij haar moeder in. Als klap op de vuurpijl hebben ze op haar werk vergeten haar op de hoogte te brengen van het feit dat er een faillissement aangevraagd is en ze dus werkeloos is. Vervolgens blijkt haar moeder heeft een nieuwe vriend te hebben die toevallig een vacature heeft en Door zo een duwtje richting de Achterhoek geeft.
Het was leuk je te ontmoeten, Sjors. En bedankt voor het aanbod, maar ik ben de komende maand helaas niet in de gelegenheid om de vacature voor administratief medewerker te vervullen.
Ik sta op het punt om af te reizen naar het oosten. Iets met een erfenis.
Wes
Na een hele slechte jeugd heeft Boaz, de opa van Door, Wes in huis genomen.
Laten we het erop houden dat ik een tijdje van het ene tehuis naar het andere ben. gegaan, tot ik op mijn zeventiende besloot weg te lopen. Om een lang verhaal kort te maken: ik brak in bij Boaz in de garage en heb daar een paar nachten geslapen. Boaz had me direct al betrapt, maar heeft me eerst een paar dagen gelaten, net gedaan alsof hij niet doorhad dat er iedere avond rond half twaalf een verwaarloosde puber zijn garage in sloop. Na drie nachten maakte hij me de volgende ochtend wakker en zei dat ik kon komen ontbijten als ik zin had, maar dat ik dan wel naar het huis moest komen. En dat het ontbijt de belangrijkste maaltijd van de dag was en dat ik wel gek zou zijn om het te laten schieten.
Conclusie
Het is een heerlijke feelgoed waarin je je af en toe in sprookjesland waant.
De korte hoofdstukken houden je aandacht bij het verhaal, je moet en zal verder lezen. Wat ik in mijn geval ook gebeurd is.
Ondanks het heerlijke hoge feelgood gehalte kan je uit het verhaal enkele lessen trekken. Om een voorbeeld te geven: wacht niet te lang om degene waar je van houd te bezoeken want het kan zo te laat zijn.
Ik ben benieuwd naar Misverstand deel 2 : Misverstand in de urban jungle, waarin het verhaal van Amelia verteld wordt.
