Ik heb dit boek gratis gekregen in ruil voor een eerlijke review. Dit beïnvloedt mijn mening over het boek of de content van mijn review niet.
Als we elkaar terugzien door Kristin Harmel Gepubliceerd door: Boekerij gepubliceerd op February 15th 2017
Genre: Historical, Literature
Also by this author: Jij kan me helpen, Ik wist het al
Pagina's: 352
ISBN: 9789022583418
Format: Paperback
Bookspot
Goodreads
Een meeslepende familiegeschiedenis, voor de vele lezers van De bakkersdochter, Het familieportret en De nachtegaal.
Columniste Emily denkt dat ze alles kwijt is: haar baan, haar familie en haar grote jeugdliefde. Dan ontvangt ze van een geheime afzender een prachtig, mysterieus schilderij: een portret van een vrouw, die ze direct herkent als een jonge versie van haar onlangs overleden grootmoeder. Er staat geen afzender bij, alleen een handgeschreven briefje met de boodschap: Hij bleef altijd van haar houden.
Emily besluit op onderzoek uit te gaan. Wie heeft haar het schilderij gestuurd? Wie heeft het gemaakt? En kende de schilder haar oma? Ze komt op het spoor van dramatische gebeurtenissen in oorlogskampen waar Duitse krijgsgevan-genen werkten voor Amerikaanse boeren, en soms verliefd werden op Amerikaanse vrouwen. Door wat ze ontdekt --komen ook Emily’s eigen levensverhaal, de relatie met haar vader en hun pijnlijke geschiedenis in een ander licht te staan. Zal ze eindelijk de kracht vinden om de confrontatie met het verleden aan te gaan?
De pers over de boeken van Kristin Harmel
‘Boeiende en ontroerende roman.’ NBD Biblion
‘Een meeslepend verhaal over generaties die worstelen om te overleven.’ Publishers Weekly
‘Een van de meest ontroerende, krachtigste verhalen ooit.’ Romantic Times
Als we elkaar terugzien
Het verhaal word in de ik-vorm vertelt door Emily, in het heden, en vertelt de geschiedenis van Emily en Nick.
Nick is een ex van Emily.
Daarnaast wordt ook het verhaal van Peter Dahler (haar opa en krijgsgevangene) en van Margareth (haar oma en toenmalig plaatselijke landarbeider) vertelt.
Hun verhaal speelt in september 1944. Deze twee verhaallijnen komen om en om aan de beurt.
Peter was een Duitse krijgsgevangenen in Amerika, een groep waarover erg weinig bekend is.
In de jaren veertig was een van de ergste die je in het Zuiden kon zijn een zwarte jongen.
Het op een na ergste om te zijn in het zuiden was een Duitse krijgsgevangene.
Een Duitse krijgsgevangene?
In de Verenigde Staten?
Als Emily haar baan als columniste kwijtraakt, schrijft ze een afscheidscolumn.
Doorgaan en dingen achter je laten, en als je dat op een gezonde manier wil doen moet je wrok uit het verleden loslaten.
Wrok belemmert je als je relaties wilt opbouwen of repareren.
En eigenlijk is dit, volgens mij, de leidraad van het verhaal.
Wrok loslaten, doorgaan en relaties herstellen.
Kristin Harmel raakt hier een gevoelige snaar, intolerantie, waarmee voor mijn gevoel meteen de link met het heden is gelegd.
Veel mensen in het dorp haatten de Duitsers van meet af aan al. Zo was het toen: heel veel mensen werden boos van de oorlog.
Maar degene die met ze werkten, tja, wij beseften dat de meesten net zo waren als wij. Alleen uit een ander deel van de wereld.
Conclusie
Ik vind het een geweldig boek, eentje die mij heel snel te pakken had.
Favoriete quote uit het boek:
Onze grootste prestatie is niet dat we nooit vallen, maar dat we elke keer als we vallen weer opstaan.
