Bestemming geluk

Bestemming geluk

Hoofdpersonen zijn Melanie en Alex. Het verhaal wordt ook uit beide perspectieven verteld.

Melanie

Het boek begint hilarisch, Melanie staat op het punt van trouwen en word rond gecommandeerd door een weddingplanner van dragonder formaat.

Positie fotograaf één trap linksonder, check. Fotograaf twee trap rechtsonder, check. Muziek, drie minuten.
Visagist, laatste check up, twee minuten. Assistentie, vader van de bruid, startpositie trap rechtsboven, check. Assistentie bruidegom, startpositie zaal, trap linksonder twee minuten, check. Getuige bruid, startpositie zaal, eerste rij stoel drie, een minuut. Getuige bruid!

Papa zwijgt. Maar zijn stem in mijn hoofd herhaalt wat hij zo vaak heeft gezegd: bij twijfel niet doen.
Een moment lang, het lijkt wel een eeuwigheid, kijken we elkaar aan, onder steeds luider wordend gefluister in de zaal. Dan draaien we ons tegelijkertijd om en bestijgen de trap, arm in arm zoals we gekomen zijn. Bij de deur van de kleedkamer klemt Alix zich hulpeloos vast aan haar draaiboek. Dit staat daar niet in.

Nadat Melanie op het laatste moment haar huwelijk met Duke heeft gecanceld moet zij nu de draad van haar leven weer oppakken. Haar werk in haar juwelierswinkel geeft haar rust. Gelukkig maar want ze zal de schulden van de bruiloft moeten betalen. Tijdens haar werk ontmoet ze Alex.
Ze heeft veel steun van haar vriendin Olivia en haar zus Cecile.

Alex

Alex is afgestudeerd in geschiedenis en werkte vroeger als journalist in Wit-Rusland, Vijftien jaar geleden is hij naar Nederland gevlucht.

Dit is mijn martelschrift. Ik heb het al tijden niet meer in mijn handen gehad.
Je martelschrift?
Een scheve lach verschijnt op zijn gezicht. Ooit schreef ik veel. Columns. Artikelen voor in de krant. Gedichtjes. Eigenlijk schreef ik alles van me af. Ik ben niet zo’n prater, schrijvenging me veel gemakkelijker af. Nu lukt het niet meer. Ik heb het zo vaak geprobeerd, het lukt me gewoon niet.

Conclusie

Ik heb genoten, Bestemming geluk is een verhaal over keuzes maken en om vooral niet met flow mee te gaan. En vooral niet dingen te doen omdat je denkt dat je dat moet doen.
Het is een verhaal van twee totaal verschillende personages. Aline van Wijnen heeft de haast schrijnende tegenstellingen, tussen een Nederlandse vrouw die met een zilveren lepel in de mond geboren is en de vluchteling uit Wit_Rusland, bijna pijnlijk beschreven. Een eye-opener.
Juist omdat Melanie en Alex zo totaal verschillen is het interessant om over hun verschillende visie te lezen.
Ik vond het zo grappig om een verwijzing naar Wendy Brokers en haar boek De laatste halte te lezen.