stickers-Review

Wat een vreemd boek, Birk, het begint al gek, al is het wel begrijpelijk, een manneke van 9 die niet helemaal normaal reageert op de verdrinking/dood van zijn vader. Maar dan … Die moeder!

Het verhaal leest heel makkelijk weg, bij mij rijst al snel de vraag op: waarom? Waarom zijn ze daar gaan wonen? Waarom bekommert niemand anders zich om dat kind? Hoe kan dat zo? Vragen die niet of nauwelijks beantwoord worden. Tja elk mens word een eiland op zich, dat vind ik weinig bevredigend.

Sneu, dat is het woord wat bij me opkomt, geen schijn van kans heeft Mikael, vanaf het begin af aan niet. Het kind groeit op en beland in een zeer wereldvreemde situatie. In plaats van alles over zich heen te laten komen had hij uiteindelijk ook weg kunnen lopen, hulp zoeken. Veel pit zit er niet in hem. Zelfs als hij van het eiland af is, is hij apatisch en onderneemt geen actie. Ik betrap me erop dat ik zijn naam niet eens meer weet.

De moeder, een vreselijk mens! In plaats van haar kind te verzorgen en te beschermen, probeert ze hem in zijn vader te transformeren en te misbruiken. Een beklemmend verhaal. Waarvan je graag zou zien dat het goed afloopt.
Ik heb het boek uitgelezen omdat ik wilde weten hoe het afliep, en elk boek wat dat doet …. 😉

Deze boekbespreking is mijn bijdrage aan de bloggersleesclub
‘Een perfecte dag voor literatuur‘
Alle bijdragen kan je hier vinden