De Ketting
Hoofdpersonage in de Ketting is Rachel Klein. Ze heeft een ongelooflijke zware tijd achter de rug. Ze is gescheiden van Marty, die fors van haar geprofiteerd heeft. Rachel had twee banen om het huis te betalen en om Marty zodat zijn rechtenstudie te bekostigen.
Het zou officieel een routinebezoekje aan de oncoloog moeten De halfjaarlijkse controle, om haar ervan te verzekeren dat alles in orde is en de borstkanker niet is teruggekeerd. Rachel heeft tegen Kylie gezegd dat ze zich geen zorgen hoeft te maken, want ze voelt zich prima en er is vrijwel zeker niets aan de hand.
Maar diep vanbinnen weet ze natuurlijk dat het best eens mis zou kunnen zijn. Haar oorspronkelijke afspraak stond op de dinsdag voor Thanksgiving, maar ze heeft vorige week bloed laten prikken in het lab, en toen dokter Reed de uitslag zag, heeft ze Rachel gevraagd al vandaag te komen. ’s Ochtends als eerste.
Onderweg naar haar ziekenhuisafspraak krijgt ze een vreemd telefoontje en blijkt dat Kylie, haar dochter, ontvoerd is.
Je moet twee dingen goed onthouden, zegt een stem die vervormd via een of ander apparaatje.
Eén: je bent niet de eerste en je zult zeker niet de laatste zijn.
Twee: denk erom, het gaat niet om het geld. Het gaat om de Ketting.
Als tegenprestatie moet ze een hoop geld betalen en iemand ontvoeren die de plaats van haar dochter in de ketting kan innemen.
Gelukkig staat Rachel er niet alleen voor en heeft ze steun van haar broer Pete, een ex marinier.
Conclusie
Vanaf het begin heb ik mijzelf afgevraagd: wat zou ik doen?
Geen idee, ik ga door het vuur voor mijn meiden. Je denkt dat je nooit zoiets zou doen, maar ….
Kijk naar Rachel, al ben ik het niet altijd met haar eens, ik begrijp haar wel.
Er is iets gebeurd toen we Kylie meenamen. Iets verschrikkelijks. Niet met haar, met haar is alles oké. Maar ik heb iets heel ergs moeten doen, en de oude ik zou daar vreselijk door gekweld worden.
Maar weetje wat ik voel? Niks. Alleen maar opluchting. Ik heb gedaan wat ik moest doen en ik heb mijn zoontje terug. Dat is het enige wat telt.
Ik denk dat ik het wel begrijp.
Je moet gewoon nog even volhouden.
Zal ik doen.
Het feit dat het verhaal mij zo aan het denken zegt zegt voldoende. Adrian McKinty heeft hier een dijk van een verhaal neergezet.
