Na De Vergiftigde Gave (The Sin Eater’s Daughter #1) en De Slapende Prins (The Sin Eater’s Daughter #2) is het eindelijk tijd voor het laatste deel in deze trilogie.
Tip: lees deze boeken niet los van elkaar.

De laatste slag

Het tweede deel: De Slapende Prins eindigde met een big bang! Oftewel met een gruwelijke cliffhanger waardoor je onmiddellijk verder wil lezen.
Nieuw in dit deel is dat het perspectief telkens wisselt van Twylla naar Errin en vice versa. Leuk, zeker nadat het eerste deel over Twylla vertelde en het tweede deel over Errin.
Zowel Twylla als Errin zitten in de problemen en eigenlijk ziet het er niet zo goed voor ze uit.

Twylla:
Dus we moeten eens praten, vervolgt Zuster Hoop. Ik moet weten wat je bedoelingen zijn. Ben je van plan weer te vluchten? Of ga je je plicht doen?
Mijn plicht. Al mijn leven lang ga ik gebukt onder allerlei verwachtingen: vroeger bij mijn moeder in de hut, in de kamer van Rulf, toen ik moest zingen voor koning Terryn. In het knekelhuis, waar ik voelde dat de draden van mijn leven met elkaar verweven waren als in de wandkleden die ik borduurde in een toren in Lormere. Zondeneter. Incarnatie van Daunen. Gifmoordenaar. Dat ben ik allemaal ooit geweest, meer zal ik nooit worden.
Ik zal hem tegenhouden, als dat is wat u bedoelt, zeg ik uiteindelijk, terwijl ik haar recht aankijk.

Errin:
Toen we de Grote Zaal ingingen en langs de lichamen van een van de Zusters en van de Zondeneter liepen, had ik het uitgeschreeuwd, en de Slapende Prins had gegrijnsd en een arm om me heen geslagen alsof we vrienden waren. Zijn triomf was voelbaar

Conclusie

Ik heb ontzettend naar dit boek uitgekeken en Melinda Salisbury heeft mij opnieuw blij verrast!
De groei die Twylla als personage doormaakt is enorm. Was ze aan het begin, in deel een, een onzeker dertienjarig meisje in dit laatste deel staat ze haar mannetje.

Quote uit mijn recensie van De vergiftigde gave:
Hoewel ik mij in het begin aan Twylla ergerde, ik vond dat ze klakkeloos deed wat de koningin wilde en alles maar gelaten over zich heen liet komen, werd dit gaandeweg minder. Zeker omdat ik mij besefte hoe jong ze was, en gezien haar ontwikkeling die ze heeft doorgemaakt in het boek

Nu heb ik gezien dat Melinda nog een boek in deze serie geschreven heeft: The Heart Collector, Laten we hopen dat Uitgeverij Clavis deze ook gaat vertalen en uitgeven?