Ik heb dit boek gratis gekregen in ruil voor een eerlijke review. Dit beïnvloedt mijn mening over het boek of de content van mijn review niet.

Serie: The Sin Eater’s Daughter #3
Gepubliceerd door: Clavis Young Adult gepubliceerd op October 2018
Genre: Fantasy, Young Adult
Also by this author: De Vergiftigde Gave, De Slapende Prins
Pagina's: 431
ISBN: 9789044830224
Format: Hardcover
Bookspot
Goodreads

Het laatste deel in de historische fantasytrilogie. Laat je betoveren, met deze must read voor young adults.
Het is tijd voor de laatste strijd. De Slapende Prins vergroot zijn greep op Lormere en Regellan. Het haveloze groepje rebellen dat probeert hem te verslaan, wordt alsmaar wanhopiger. Twylla en Errin zijn ondertussen van elkaar gescheiden, maar weten allebei dat hun tijd begint te dringen. De spanning groeit, en Aurek zal alles op alles zetten om zijn positie op de troon te handhaven. Kunnen de twee meisjes elkaar vinden om de toekomst van het koninkrijk te redden?
Na De Vergiftigde Gave (The Sin Eater’s Daughter #1) en De Slapende Prins (The Sin Eater’s Daughter #2) is het eindelijk tijd voor het laatste deel in deze trilogie.
Tip: lees deze boeken niet los van elkaar.
De laatste slag
Het tweede deel: De Slapende Prins eindigde met een big bang! Oftewel met een gruwelijke cliffhanger waardoor je onmiddellijk verder wil lezen.
Nieuw in dit deel is dat het perspectief telkens wisselt van Twylla naar Errin en vice versa. Leuk, zeker nadat het eerste deel over Twylla vertelde en het tweede deel over Errin.
Zowel Twylla als Errin zitten in de problemen en eigenlijk ziet het er niet zo goed voor ze uit.
Twylla:
Dus we moeten eens praten, vervolgt Zuster Hoop. Ik moet weten wat je bedoelingen zijn. Ben je van plan weer te vluchten? Of ga je je plicht doen?
Mijn plicht. Al mijn leven lang ga ik gebukt onder allerlei verwachtingen: vroeger bij mijn moeder in de hut, in de kamer van Rulf, toen ik moest zingen voor koning Terryn. In het knekelhuis, waar ik voelde dat de draden van mijn leven met elkaar verweven waren als in de wandkleden die ik borduurde in een toren in Lormere. Zondeneter. Incarnatie van Daunen. Gifmoordenaar. Dat ben ik allemaal ooit geweest, meer zal ik nooit worden.
Ik zal hem tegenhouden, als dat is wat u bedoelt, zeg ik uiteindelijk, terwijl ik haar recht aankijk.
Errin:
Toen we de Grote Zaal ingingen en langs de lichamen van een van de Zusters en van de Zondeneter liepen, had ik het uitgeschreeuwd, en de Slapende Prins had gegrijnsd en een arm om me heen geslagen alsof we vrienden waren. Zijn triomf was voelbaar
Conclusie
Ik heb ontzettend naar dit boek uitgekeken en Melinda Salisbury heeft mij opnieuw blij verrast!
De groei die Twylla als personage doormaakt is enorm. Was ze aan het begin, in deel een, een onzeker dertienjarig meisje in dit laatste deel staat ze haar mannetje.
Quote uit mijn recensie van De vergiftigde gave:
Hoewel ik mij in het begin aan Twylla ergerde, ik vond dat ze klakkeloos deed wat de koningin wilde en alles maar gelaten over zich heen liet komen, werd dit gaandeweg minder. Zeker omdat ik mij besefte hoe jong ze was, en gezien haar ontwikkeling die ze heeft doorgemaakt in het boek
Nu heb ik gezien dat Melinda nog een boek in deze serie geschreven heeft: The Heart Collector, Laten we hopen dat Uitgeverij Clavis deze ook gaat vertalen en uitgeven?
Ik heb deze serie niet gelezen, maar heb er allemaal goede dingen over gehoord! Hoop voor je dat het laatste deel ook wordt uitgegeven!