review

De meisjesmagneet

Hoofdpersoon is Reinhout Hollebeecq. Een onzekere, door angsten geplaagde, stotterende student met zijn haar in een VVD-scheiding. Persoonlijk vind ik het verfrissend: een man als hoofdpersoon.

Een beetje? Ha hij vond het doodeng.
Niet dat hij van plan was aan die angst toe te geven. Hij kende angst; hij had zijn hele middelbareschooltijd geleefd met ijzige angst onder in zijn maag.
..
Er waren momenten dat hij respijt had, dat de angst in geen velden of wegen te bekennen was, vooral wanneer hij speelde. Achter de piano voelde hij niets, alleen de muziek, die in golven door hem heen spoelde en hem meesleepte. Soms, als hij ook nog zong, was dat gevoel nog sterker, dan vergat hij helemaal waar hij was.

De kennismaking met Ratter (Leia) is hilarisch, bij mij staat hij nog steeds op mijn netvlies gebrand. Zij is zijn onderbuurvrouw en bassist in de metalband Vinculum. Mede door toedoen van haar verandert hij in Astro, een stoere rockzanger. Hij valt in voor de voorman van de band en is een groot succes. Gaandeweg wordt het duidelijk dat ieder van de band een forse rugzak heeft, dat ieder voor zich een heftige geschiedenis achter de rug heeft.

Conlusie

Ik heb dit boek binnen vierentwintig uur uitgelezen Ik lag al in bed en “kon niet slapen”. Nou ja, ik offer me wel op, hup uit bed en het boek uitlezen. Het mag duidelijk zijn ik vind dit een heerlijk verhaal, met al zijn complexe kanten want die zijn volop aanwezig. Tot slot komt er een oude bekende voorbij!!
[spoiler]Dat filmpje van Wilted op YouTube? dat is dus tienduizend keer bekeken. Spotify? Is gek geworden. En ik ben midden in de nacht gebeld door Wessel Ouist! Q![/spoiler]
Natuurlijk verwerkt Jackie in dit boek, zoals in elk boek van haar een boodschap, alleen geef ik deze dit keer niet prijs, ik zou zeggen: kijk of je hem zelf kan ontdekken