review
De tattooverzamelaar

Door de korte hoofdstukken lees je ongemerkt heel makkelijk door. Eer je het in de gaten hebt ben je al halverwege het boek. Doordat er telkens van perspectief geswitcht wordt, wil je blijven doorlezen, voornamelijk omdat je nieuwsgierig ben naar het vervolg en meer en meer wilt weten.
Het verhaal wordt vertelt vanuit het perspectief van Marni Mullins, Francis Sullivan, Rory Mackay en dader. Vanaf de eerste pagina wordt je letterlijk het verhaal ingezogen, en wat mij betreft is dat tot het einde zo gebleven.

Eén, twee, die tattoo neem ik mee
drie, vier gevild als een dier
Vijf, zes, mijn lievelingsmes
zeven, acht, denk niet dat ik wacht

Wat een start van het verhaal!!

Doordat er telkens vanuit een ander hoofdpersoon geschreven wordt, leer je de personages steeds beter kennen.

Marni

Marni is vrouw met een ongelooflijk grote rugzak. Zij is een tatoeëerder en vindt tijdens haar pauze het *eerste* lijk. Zij zit niet zo te popelen om met de politie in contact te komen.

Marni had al haar moed bijeengeraapt om het telefoontje te plegen. De wetenschap dat ze een agent aan de lijn had, had haar bijna net zo van haar stuk gebracht als het vinden van het lijk. Alles wat met politie te maken had, maakte haar nog altijd van streek, voerde haar terug naar een tijd die ze liever wilde vergeten. Ze had gezworen dat ze nooit van haar leven meer met de politie in aanraking zou komen.

Francis

Francis is gepromoveerd tot inspecteur. Hij is de jongste inspecteur van het politiekorps. Door zijn vroege promotie ligt er een gigantische druk op zijn schouders om zijn *eerste* zaak op te lossen.

Luister, jongen, ik wilde je ten overstaan van je team niet voor schut zetten, maar je moet beter je best doen. Ik heb je voorgedragen voor promotie omdat ik dacht dat je deze functie aankon. Het was een enorm risico.

Rory

Brigadier Rory, hij voelt zich miskent en heeft last van een minderwaardigheidsgevoel.

De intellectuelen probeerden indruk op elkaar te maken. Blijkbaar een spelletje van ze om te kijken wie het slimst was. Maar daarmee loste je geen zaak op en als Sullivan dacht dat hij zich erdoor liet imponeren, dan had hij het goed mis.

De dader

Het gedeelte over de dader wordt zo vertelt dat het lijkt alsof je erbij aanwezig bent, alsof je een toeschouwer bent.

Zijn halsslagader klopt nog, maar zo zwak dat ik ervan uitga dat de man me geen last meer zal bezorgen. De klus moet worden geklaard nu zijn lichaam nog warm is. Als het lijk koud wordt, verstijft de huid en wordt het vlees stug.
..
Hij is niet de eerste. En hij zal niet de laatste zijn.

Conclusie

Een verhaal wat zich in een sneltreinvaart afspeelt. Leuk om vanaf de zijkant de (veranderende) verstandhouding tussen Francis en Rory en Francis en Marni mee te maken. Daarnaast was ik totaal verrast door de plottwist! Deze heb ik absoluut niet aan zien komen. Het mag duidelijk zijn dat ik genoten heb van dit verhaal. Helemaal top. Als je vervolgens er achter komt dat dit het debuut van de auteur is, nou dat belooft wat!