Dreiging en Duisternis
Het vervolg op Schim en Schaduw, deel 1 in de Grisha serie. Deze eindigt terwijl Alina en Mal per schip aan de Duisterling ontsnappen. Mijn laatste zin uit mijn review:
Er is geen happy ending, maar wel een enigszins hoopvolle?
Wel die hoop was snel vervlogen. Al snel aan het begin van het verhaal zijn ze beiden alweer opgepakt door de Duisterling.
Hij weet niet hoe snel hij bij uit je buurt moet komen, merkte ik op. Ik bleef bij de deur staan.
Hij is bang voor wat je bent geworden. Dat zijn ze allemaal.
Wat een verhaal, het heeft geen spatje spanning ingeleverd ten opzichte van deel 1. Ik heb het in een ruk uitgelezen.
Leigh Bardugo heeft met Dreiging en Duisternis weer een bestseller geschreven.
Leuke nieuwe karakters verschijnen er. Zoals de verassende kapitein Sturmhund,de reusachtige Tolya met zijn stoere tweelingzus Tamar
En Alina, zij verandert, en er zijn momenten dat ik me afvraag of ik haar nog wel zo leuk vind.
Ik wil graag vrij zijn.
Zolang de Duisterling leeft zul je nooit vrij zijn. En je land ook niet. Dat weet je.
Plotseling werd ik overmand door begeerte. Ik wil ze, dacht ik. Al dat licht, al die macht. Ik wil ze allemaal.
Uiteindelijk is het een kwestie van Oorzaak en Gevolg:
Je kunt de regels van deze wereld niet overtreden zonder daarvoor een prijs te betalen
En zolang Alina zich dit maar beseft ………..
Wat mij opviel, was dat ondanks de misére, er een grote dosis humor in het boek verwerkt is. Zoals bijvoorbeeld de brief die Alina in gedachten aan de koning en de koningin schrijft over het verjaardagsfeestje van hun zoon.
Kortom, ik vind het een geweldig boek, op naar deel 3, Val en Verlossing!
