Een onverwachte kerst
Het verhaal wordt geschreven vanuit het perspectief van Charlie. Een heerlijke spontane eigenwijze vrouw die eerder doet dan denkt. Juist daardoor pakt het vaak verkeerd uit. Maar er ontstaan hierdoor wel hilarische momenten.
Nadat haar huis door een ontploffing tijdelijk onbewoonbaar is vertrekt ze naar haar nicht Jez die op het platteland in Devon woont en een hondenhotel runt.
Naast me snort het rad opgewekt door. Na een poosje laat ik me kermend op mijn rug rollen. Het is dus duidelijk een martelwerktuig. En ik ben duidelijk een idioot dat ik er vrijwillig in ben gekropen. Ik voel aan mijn oor, dat vreselijk schrijnt, en voel vocht op mijn vingers. oeps.
Dat ding is niet gebouwd voor tweevoeters hoor ik een man op best aanmatigende toon achter me zeggen.
Het is een heerlijk spontaan lopend verhaal van een gekke meid met zotte acties. Meerdere keren heb ik om hilarische situaties zitten lachen. Wat mij betreft heeft het boek zijn doel dan bereikt. Voeg daar de kerst aan toe en klaar is een heel leuk verhaal.
Conclusie
Nu het december is, is dit haast verplichte leesvoer. Een onverwachte kerst is een kant en klaar scenario voor een kerstfilm die we volgend jaar misschien wel op Netflix kunnen bekijken. Een absolute aanader! Genoten heb ik van het verhaal. Het heeft alles wat een feelgood roman moet hebben en meer.
Bekentenis: ik ben ik mijn bed uitgeglipt om het boek uit te lezen!
De spontane manier van schrijven van Nathalie Cox (pseudoniem van de Britse schrijfster Betsy Tobin) is een genot om te lezen.
