Ik heb dit boek gratis gekregen in ruil voor een eerlijke review. Dit beïnvloedt mijn mening over het boek of de content van mijn review niet.

Gepubliceerd door: Boekerij gepubliceerd op July 6th 2015
Genre: Adult Fiction, Historical Fiction
Pagina's: 416
ISBN: 9789402303957
Format: Paperback
Bookspot
Goodreads

Al zolang ze zich kan herinneren lijdt Fay Knox aan vreemde flashbacks, die worden veroorzaakt door heel verschillende dingen: een Frans chanson, de kerkklokken van de Notre Dame. Volgens haar moeder is Fay nog nooit buiten Engeland geweest, laat staan in Frankrijk, maar waarom komt Parijs haar dan zo angstaanjagend bekend voor?
Fay volgt de enige aanwijzing die ze heeft: een adres op het label van een oude rugzak. Haar zoektocht brengt haar naar een verlaten klooster, waar de enig overgebleven monnik haar in eerste instantie weigert te helpen. Maar Fay zet alles op alles om te ontdekken wat haar moeder voor haar verzweeg. En als de puzzelstukjes van de waarheid op hun plaats vallen, staat Fays hele leven ineens op losse schroeven…
Een week in Parijs
Een interessant boek, was mijn eerste gedachte over Een week in Parijs van Rachel Hore, het leek me wel wat. Wat mij betreft blijft het daarbij. Ik vind het een veelbelovende flaptekst, maar eenmaal in het boek begonnen mis ik wat. En dat gevoel blijf ik tot en met het einde houden. Helaas.
Het verhaal speelt zich af gedurende twee verschillende tijdstippen.
1937 – Parijs met Kitty ten tijden van de 2e WO .
1956 – 1961 in Parijs en en Londen met Fay
Fay is een muzikante die door flashbacks uit haar jeugd steeds onzekerder wordt.
In Parijs gaat zij op zoek naar het verhaal, wat haar moeder Kitty nooit durfde te vertellen.
Heel even wist Kitty niet hoe ze het had. Haar intuïtie zei haar te liegen. Ze had zo veel leugens verteld, dus wat kon eentje meer nou nog voor kwaad doen? Maar dat waren geen echte leugens geweest, hield ze zichzelf voor, alleen leugentjes om bestwil, het soort dat je vertelt om iemand die je dierbaar is gerust te stellen.
Ooit zou ze alles aan haar dochter uitmoeten leggen. Er waren momenten geweest dat ze op het punt had gestaan dat te doen, wanneer Fay haar bestookte met indringende vragen. Maar dan keek Kitty in die vriendelijke blauwe ogen en kon ze geen woord uitbrengen. Ze was eenvoudig niet in staat geweest om te praten over de gruwelijke dingen die er waren gebeurd. Ze zou het niet kunnen verdragen om het gezicht van haar dochter te zien betrekken, te zien hoe zij zich van haar zou afwenden, haar zou verstoten.
Maar ooit zou ze het haar vertellen – maar nog niet, alstublieft God. Nog niet.
Conclusie
Wat mij betreft is het een veelbelovend verhaal wat waanzinnig spannend zou kunnen zijn. Alle elementen ervoor zijn aanwezig.
En dat is het nou net wat ik mis, de spanning. Het wordt wat mij betreft te afstandelijk vertelt. En ondanks het onverwachte einde, wat mij niet helemaal verbaasde, was dit niet helemaal mijn boek.
Vreemde bijkomstigheid: Terwijl ik lees dat de Duitsers Parijs binnenmarcheerden, druppelen hier de eerste berichten van de zestal terroristische aanslagen in de avond en nacht van 13 november 2015 binnen.