Fangirl
De start van het verhaal was een beetje moeizaam, en al snel vroeg ik me af: Ben ik niet te oud voor Fangirl?
Inderdaad het is weer een aanrader van mijn meiden. Na het boek het een dag weggelegd te hebben, ben ik er weer in begonnen. Al snel merkte ik dat ik zat te grinniken omdat bepaalde figuren en uitspraken mij aan mijn eigen meiden doen denken. Dus leuk en doorlezen!
Het verhaal word vanuit de derde personage, vanuit Cath verteld, Het verhaal loopt lekker en heeft je al snel in zijn greep,
En lachen blijf ik, al snel begin ik mijn eigen meiden te herkennen in de hoofdpersonen. Het zich ontwikkelen van middelbare scholier naar student aan de universiteit. het onzekere van Cath, het stoere van Reagan en het uitbundige van Wren. En dan de Emergency Dance Party! Geweldig!
Tijdens je studie tellen maanden anders, zei Levi. Zeker tijdens je eerste jaar. Er gebeurd teveel. Een maand in het eerste jaar staat voor zes gewone maanden. Het zijn net hondenmaanden.
[spoiler] De onzekerheid van Cath vind ik persoonlijk zeer verklaarbaar, mede onder andere door haar thuis situatie. Een moeder die verdween, een manische vader. Geen wonder dat de meiden in een fantasie wereld onderdoken. Dat Wren zich los probeert te breken van Cath is ook meer dan logisch en gezond. Ook Cath moet zich los worstelen van Wren.[/spoiler]
Wren gleed hoofdschuddend van het aanrecht. O jij vindt alles vreselijk. Jij vind verandering vreselijk. Als ik je niet meesleepte, kwam jij nooit ergens.
Nou morgen sleep je me niet mee. Cath wendde zich af van het fornuis. Vanaf nu laat ik me niet meer meeslepen. Ik ontsla je van alle verantwoordelijkheden aangaande meeslepen.
Al snel, ben nog lang niet halverwege het boek, merk ik dat mijn voorkeur naar Levi uitgaat, een vriend van Reagan. En dat ik Nick een engerd vind 😉
Het is een ontzettend leuk boek, en het verhaal loop vlot. Ik had het in ieder geval zo uit, en van mij verdiend dit boek vijf dikke sterren!
