Ik heb dit boek gratis gekregen in ruil voor een eerlijke review. Dit beïnvloedt mijn mening over het boek of de content van mijn review niet.

Miguels rustige leven in een klein dorp niet ver van Salamanca verandert in één klap als hij op een dag een brief ontvangt van zijn tante. Zij draagt een geheim met zich mee dat te groot is om mee haar graf in te nemen: Miguel is geadopteerd. Miguels ouders hebben hier nooit ook maar met een woord over gesproken. Samen met zijn vriend Álvaro, archeoloog en amateurhistoricus, probeert Miguel zijn geschiedenis te reconstrueren. Álvaro krijgt het vermoeden dat Miguel een van de 'gestolen kinderen' is. Langzaam ontdekt Miguel hoe een groot netwerk van Franco-aanhangers decennialang vele tienduizenden kinderen
bij hun ouders heeft weggehaald. Zou hij daartoe behoren? Waarom zouden zijn ouders daaraan hebben meegewerkt? Hoe vindt hij ooit zijn biologische ouders
terug?

Geloof het of niet, maar dit boek stond op mijn verlanglijst van december. In mijn jeugd hebben we binnen ons gezin vaak over dit onderwerp gesproken. Ik ben blij dat ik dit boek mocht lezen en reviewen.

Wat een boek! Spannend en schokkend! Indrukwekkend door het vertellen van een geschiedenis waarvan je weet dat die op waarheid berust. Die helderheid verschaft over de politieke breuk die Spanje in tweeën heeft gedeeld na de burgeroorlog. De breuk tussen links en rechts. En over het feit dat tot recent, misschien wel tot heden de *vrienden* van Franco, nog steeds aan de macht waren.

Spanje maakte in 1975 de overgang naar de democratie, en in 1977 werd er al een amnestieregel ingesteld voor politieke misdrijven.

Het verhaal word door een ik-persoon, Miguel verteld. Hierdoor lijkt het alsof hij dichtbij is. Hij verandert gedurende het verhaal van een redelijk gelukkig en tevreden mens in een onzeker persoon waarvan alle grond onder zijn bestaan is weggeslagen.

Wanneer bent u geboren? Sinds een week kan ik geen antwoord meer geven op die vraag

Die niet weet wie hij is, wanneer hij jarig is en wie zijn familie is! Fases doorloopt van totale ontkenning, apathie, boosheid en uiteindelijk acceptatie. Hij is een van de tienduizenden gestolen kinderen.

Indrukwekkend word het helemaal als je je realiseert dat het roven van kinderen tot midden jaren negentig doorgeduurd heeft. En dat er geen wereldomvattend schandaal ontstaan is.

Na het overlijden van Franco is afgesproken om het verleden te laten rusten, juist om dit soort beerputten ongeopend te laten. Daarom zwijgen de nationalisten, zij hebben wat te verbergen
de babyroof is doorgegaan tot midden 1990

Deze boekbespreking is mijn bijdrage aan de bloggersleesclub
‘Een perfecte dag voor literatuur‘
Lees ook wat andere bloggers over deze roman schreven