review

Hof van doorns en rozen

Zucht … Uit.
Dat appte ik naar mijn meiden nadat ik het boek dichtgeslagen heb. Met Hof van doorns en rozen heeft Sarah J. Maas een Top Boek geschreven.
Nu was ik al fan van de Throne of Glass serie, maar nu ben ik een mega-fan! Wauw! Het is een vlot lopend verhaal, en eenmaal er in begonnen moest het ook uit!

De basis: het sprookje The Beauty and The Beast, maar dan geschreven vanuit het standpunt: wat als ze niet op tijd was teruggekeerd!
Geweldig uitgewerkt, en vreselijk spannend. Nooit gedacht dat ik mezelf zou onderdompelen in de wereld van de Fae, en het nog leuk zou vinden ook.

Gevangen in maskers, al bijna vijftig jaar. Ik zou gek zijn geworden, zou de huid van mijn gezicht eraf getrokken hebben.
Toen je een beest was, had je geen masker op, en je vriend ook niet.
Zo wreed is de aandoening
Leven als een beest of leven met het masker.

Ik ben onder de indruk van Feyre, hoe ze acht jaar, al vanaf haar elfde, het gezin ( haar vader en haar twee zussen) onderhoud.
En hoe ze ervoor opkomt. Wat een plichtsbesef. Zelfs als ze dood in de ogen kijkt. En vervolgens is ze letterlijk het pispaaltje bij de Fae, maar ze blijft zichzelf trouw, en komt voor zichzelf op, en wel op een manier waar je alleen maar u tegen kan zeggen. Wat een karakter!

Eigenlijk baal ik als een stekker dat het boek uit is. Nu wachten op deel 2: Hof van Mist en Woede
Wat gelukkig al in juli uitkomt. Nou ja al ….