Ik weet een geheim door Tess Gerritsen Serie: Rizzoli & Isles #12
Gepubliceerd door: The House of Books gepubliceerd op September 14th 2017
Genre: Thriller
Pagina's: 320
ISBN: 9789044348521
Format: Paperback
Bookspot
Goodreads
Rizzoli en Isles onderzoeken een van de meest bizarre moorden die ze ooit hebben gezien: een jonge vrouw ligt op haar bed, haar ogen uit hun kassen gehaald en in haar handen gelegd. Is het een hint naar de horrorfilms die de vrouw heeft gemaakt? Als er een tweede slachtoffer valt, weten Rizzoli en Isles dat ze snel moeten zijn. Vreemd genoeg is er iemand die denkt dat zijzelf de volgende is, want ze is op de hoogte van een geheim. Dat ze nooit aan iemand zal vertellen.
Hoewel ik jaren met plezier naar de tv serie Rizzoli & Isles gekeken heb en er meerdere boeken van Tess Gerritsen, ongelezen, in mijn boekenkast staan, is dit mijn eerste kennismaking met Tess Gerritsen en met Rizzoli & Isles op papier. En ik begin niet bij het begin, maar met deel twaalf uit deze serie.
Ik weet een geheim
Ik hou van pakkende openingszinnen, wat mij betreft kan je daar een boek mee maken of kraken. Ik weet een geheim is een boek wat ontzettend pakkend begint met een dijk van een openingszin.
Op mijn zevende heb ik geleerd hoe belangrijk het is om bij begrafenissen te huilen.
Terwijl het verhaal natuurlijk over Jane Rizzoli en Maura Isles gaat, Jane is politie-inspecteur en Maura forensisch patholoog, wordt soms uit het oogpunt van een mysterieuze vrouw vertelt. Sterker nog het eerste hoofdstuk gaat over Holly, de mysterieuze vrouw. Maar wat zij met de bizarre moorden te maken heeft? Duidelijk is dat ze een gemeenschappelijke factor met de slachtoffers heeft.
Maura word ingehaald door haar verleden, welke ze geprobeerd heeft achter zich te laten.
Zelfs monsters zijn sterfelijk. De vrouw die aan de andere kant van het raam lag, mocht er uiterlijk net zo uitzien als de andere mensen op de intensivecareafdeling, maar dr. Maura Isles wist maar al te goed dat Amalthea Lank een monster was. Daar, achter het raam van het kamertje, lag het wezen dat Maura nachtmerries bezorgde, de vrouw die een schaduw over haar verleden wierp en in wier gezicht ze haar eigen toekomst zag.
Daar ligt mijn moeder.
Ook bij Jane Rizzoli krijgen we een inkijk in haar priveleven.
Jane onderdrukte haar woede toen ze de aardappelen en boontjes voor haar driejarige dochter Regina in stukjes sneed. Je weet heel goed dat ik niet over de zaak mag praten.
Ik zou niet weten waarom niet. We zijn hier onder ons. Bovendien is het in geuren en kleuren op het nieuws geweest wat die rotzak met het meisje gedaan heeft
Conclusie
Ik hou van plotjes verzinnen, en ik raad ze ook vaak, maar Tess Gerritsen heeft mij volkomen beet genomen. Ik kon er geen touw aan vastknopen en taste volkomen in het duister. Aan het einde van het boek ga je je eigenlijk pas realiseren hoe alles met elkaar verweven is en komt de aap uit de mouw. Ik heb genoten van deze geweldige thriller!
