Ik heb dit boek gratis gekregen in ruil voor een eerlijke review. Dit beïnvloedt mijn mening over het boek of de content van mijn review niet.

Serie: Detective Erika Foster #4
Gepubliceerd door: Boekerij gepubliceerd op May 7th 2019
Genre: Thriller
Also by this author: De stalker in de nacht, Donker Water, Zonder Gezicht, Schaduwland, Vallend duister
Pagina's: 367
ISBN: 9789022585320
Format: Paperback
Bookspot
Goodreads

Hij is je perfecte date. Jij bent zijn volgende slachtoffer…
Als het gemartelde lichaam van een jonge vrouw wordt gevonden in een vuilnisbak, haar nietsziende ogen puilend uit hun kassen en haar kleding druipend van het bloed, is detective Erika Foster als eerste ter plaatse. Het enige probleem: dit keer is het niet haar zaak.
Terwijl ze vecht om een plekje in het onderzoeksteam ontdekt Erika een verband tussen deze zaak en een onopgeloste moord van vier maanden eerder. Een jonge vrouw, op eenzelfde soort plek gedumpt, met vergelijkbare wonden: een fatale snee in haar dijbeenslagader. Dan wordt een andere vrouw ontvoerd terwijl ze op haar date wacht. Erika en haar team moeten haar vinden voor ze het volgende slachtoffer wordt.
Laatste adem is alweer het vierde deel in deze serie. Eerder las ik De stalker in de nacht en Donker water
Laatste adem
Laatste adem begint, zoals je inmiddels al van Robert Bryndza gewend bent, met een knallend proloog waardoor je meteen op scherp staat.
Ze was zo mooi geweest, tot het einde aan toe – wat nog maar een paar uur geleden was. Huilend had ze hem gesmeekt, haar haren vettig en haar kleding besmeurd. Nu was ze nog slechts een slap voorwerp. Haar lichaam had geen enkel nut meer, niet voor haarzelf en niet voor hem.
In één vloeiende beweging tilde hij haar uit de kofferbak en legde In één vloeiende beweging tilde hij haar uit de kofferbak en legde haar languit op de zwarte zakken. Toen trok hij het deksel van de afvalcontainer weer dicht.
Inspecteur Erika Foster
Erika Foster is niet meer werkzaam in het moordonderzoeksteam. Aan het einde van De stalker in de nacht neemt Erika een onverwachte beslissingen stapt op. Sindsdien werkt ze, tot haar grote frustratie, op de afdeling als lid van het Projects Team in Bromley, een administratief baantje, waar zij al snel een bloedhekel aan had gekregen. Bij toeval komt zij als eerste op een plaats van delict aan, waar ze snel weggestuurd wordt. De vete met inspecteur Hudson sleept zich voort.
Je hebt me wel gehoord, Erika: flikker op! Je bent hier niet om te helpen: jij wilt alleen je neus in mijn zaken steken. Ik weet toevallig dat je een verzoek hebt ingediend om te worden teruggeplaatst in een van de moordonderzoeksteams. Hoe ironisch… je diende zo stoer je ontslag in toen ik in plaats van jou werd gepromoveerd.Erika keek hem aan. Ze wist dat hij haar haatte, maar tot nu toe hadden ze zich bij hun contacten altijd nog gehuld in een dun laagje beleefdheid. ‘Waag het niet om mij nog eens zo aan te spreken,’ zei ze dreigend.
Ondanks het feit dat het niet haar onderzoek of afdeling is bijt Erika zich erin vast en laat niet meer los.
Erika zocht in haar tas naar de aantekeningen, die ze na haar bezoek aan Doug Kernon in het mortuarium had gemaakt. Toen ging ze naar de misdaaddatabase van de politie en startte een zoekopdracht naar moordslachtoffers met een incisie bij de dijslagader, in combinatie met details als plaats delict, en leeftijd en geslacht van het slachtoffer.
Wat hier vervolgens uit rolde, deed haar naar adem happen.
Na een nare gebeurtenis wordt Erika alsnog aangesteld om het moordonderzoeksteam te gaan leiden en zijn Erika Foster, Moss en Peterson weer één team. Ze besluit om ook John vanuit Bromley weer toe te voegen aan haar team.
Ik heb toestemming om mijn eigen team samen te stellen, dus volgens mij zou dat geen probleem moeten zijn. Maar als het dat wel is, laat me dat dan even weten. En anders wil ik graag dat wel is, laat me dat dan even weten. En anders wil ik graag dat je je morgenochtend om negen uur op West End Central meldt
Conclusie
Het lijkt wel of deze serie met elk boek beter wordt, Erika wordt steeds menselijker en toegankelijker. Robert Bryndza heeft een geweldige schrijfstijl. Met zijn korte hoofdstukken houd hij je aandacht gevangen en moet je gewoon doorlezen.
Ik moet nu door gaan lezen want afgelopen september is Koud Bloed verschenen, waar ik echt naar uitkijk.