Ik heb dit boek gratis gekregen in ruil voor een eerlijke review. Dit beïnvloedt mijn mening over het boek of de content van mijn review niet.

Weesp, mei 1945. De vader van de 17-jarige Elsa Aaldering is na zijn arrestatie onder schimmige omstandigheden in het voormalige SS-concentratiekamp Vught om het leven gekomen. Bovendien is Elsa het contact met haar hartsvriendin Anna volledig kwijtgeraakt. Het gezin Aaldering blijft ontredderd achter, maar ondanks alles lukt het Elsa elders een nieuw leven op te bouwen met haar man Willem. Het geluk kent echter een hoge prijs: ze moet het verleden doodzwijgen.
Nu, vele jaren later en in de herfst van haar leven, houdt Elsa op een gewone maar prachtige zondagmiddag een familiefeestje. Ze beseft dat dit haar laatste kans is om de waarheid over haar ‘foute’ vader te onthullen.
Mijn vader was een NSB’er is een adembenemende zoektocht langs de oevers van de waarheid en neemt de lezer mee in een stroomversnelling tussen heden, verleden en alles dat daarin wordt meegesleurd. Bovenal is het een spannend verhaal vol emoties over vriendschap, verraad en onmogelijke keuzes ¬¬– de strijd van Elsa geeft een stem aan de zwaarbeladen erfenis van ruim 1 miljoen Nederlanders.

Nog nooit heb ik vooraf zoveel informatie over een nog te lezen boek binnengekregen. Reden voor mij om de faceboek-groep over de blogtournee de rug toe te keren. Ondanks de gezellige berichten en commentaren van een over enthousiaste schrijver. Al deze info werd me teveel, ik wil graag zelf een boek lezen en op me in laten werken, zonder de mening van een ander te lezen. Dat komt later.

Een andere reden waarom ik tegen het boek opzag is dat het een beladen onderwerp is in onze familie. Zowel mijn vader en mijn moeder hebben de oorlog aan levende lijf ondervonden, en hebben hun eigen ervaringen wat ook zijn neerslag op mij heeft gehad.

Mijn vader was een NSB’er

Het verhaal wordt verteld door de hoofdpersoon, Elsa, die haar herinneringen deelt met haar familie. Het boek kabbelt rustig door, zonder dat er veel actie is. Waarschijnlijk om duidelijk te maken wat een *normaal* gezin het was. Misschien is dat de reden dat ik moeite met het boek heb? De spelfouten, de soms niet vlot lopende dialogen en de verwisseling van de namen, Anne werd Elsa genoemd, veroorzaken het wel.
Ik heb begrepen dat in ieder geval in een volgende editie de spelfouten verdwenen zullen zijn.
De vele details hadden wat mij betreft wel wat minder gemogen, zonder deze was het misschien nog een sterker verhaal geworden.
Uiteindelijk komt er vaart in het verhaal. En gaat het pas echt lopen. En heeft de schrijver nog wat voor ons in petto.

Tien bloggers houden van Van 7 t/m 17 december een blogtournee over het boek :
Mijn vader was een NSB’er.

De deelnemende bloggers zijn!

– 7 december – Tessa
– 8 december – Ik dus
– 9 december – Christina
– 10 december – Wendy
– 11 december – Conny
– 12 december – Mieke
– 13 december – Monique
– 14 december – Sandra
– 15 december – ?
– 16 december – Annelies
– 17 december – Jenny