The Brightest Night door Jennifer L. Armentrout Een Boek Review

The Brightest Night

Let op:Deze recensie zou spoilers kunnen bevatten als je de eerdere boeken (nog) niet gelezen hebt!

The Brightest Night

The Brightest Night gaat letterlijk verder waar The Burning Shadow eindigt. Ik zat direct weer in het verhaal. Net alsof ik gisteren The Burning Shadow gelezen had, in plaats van dik een jaar geleden.

De spanning zit er meteen weer in en ik zat al heel snel weer op het puntje van mijn stoel! Vooral de ontwikkelingen Tussen Luc en Evie trekken mijn aandacht. Ze zijn zo leuk samen.

We zijn voor elkaar gemaakt.
Dat had Eaton tegen ons gezegd. Hij had gezegd dat Daedalus ervoor had gezorgd dat we elkaar leerden kennen, toen ik nog Nadia was geweest. Dat ze erop hadden gerekend dat hij een band met haar, met mij, zou ontwikkelen en dat ze hem door middel van die band de baas konden zijn.
Net zoals ze dat hadden geprobeerd met Dawson en Beth, met Damon en Kat en waarschijnlijk nog talloze anderen.

Hoewel Evie en Luc de hoofdpersonages zijn is het leuk om verder te lezen over Kat en Daemon, Beth en Dawson en niet te vergeten Grayson.

Langzaam maar zeker wordt duidelijk dat Daedalus een steeds grotere dreiging wordt

Feit blijft dat er mensen zijn die denken dat één procent van de bevolking de baas is over ons allemaal. Ze denken dat er een soort geheime regering vanuit de coulissen werkt en daar hebben ze gelijk in. Het grote publiek weet niet dat Daedalus bestaat, dat die organisatie overal een vinger in de pap heeft, maar ze zijn er nog niet in geslaagd om de macht overal ter wereld in hande te krijgen.

De hele wereld overheersen. Ze balde haar vuisten en ontspande ze toen weer. Dat is zo’n dom cliché, net een plot uit een Avengers-film, maar als je er even over nadenkt, is het heel voor de hand liggend.

Evie

Ik ben onder de indruk van de ontwikkelingen die Evie doormaakt, van een afhankelijk meisje wat telkens gered moet worden naar een zelfstandige slimme badass vrouw.

Op een dag ga je opnieuw kracht ontlenen aan de naam die je bij je geboorte hebt gekregen.

Conlusie

Wauw en nog eens wauw! Wat een verhaal en wat een einde en wat een cliffhanger!!
Nu heb ik al eens eerder last van een gruwelijke bookhangover gehad en wel met Koninkrijk van As van Sarah J. Maas.
In deze recensie schreef ik: Worst Bookhangover Ever!
Wel voeg daar The Brightest Night maar aan toe. Wat mij betreft staan deze twee boeken met stip op nummer een wat bookhangovers betreft!
Rest mij, en met mij vele anderen het wachten op deel vier wat helaas minstens een jaar gaat duren.

Deze recensie is onderdeel van een blogtour rondom de verschijning van The Brightest Night.

 

The Brightest Night

bron: Zomer & Keuning

Lees hier de recensies van de andere bloggers:
Banger SistersAwesome Book LoverThe Spine BreakersMy Winged Books Thrillers and more FavoritezBezeten boekenReviews & RosesLeesmee

De Wrede Prins door Holly Black | Een Boek Review

De wrede prins

De Wrede Prins

Hoofdpersoon in De Wrede Prins is Jude. Zij woonde met haar tweelingzus Taryn en haar oudere zus Vivienne bij haar ouders. Als deze door een vreemde man (Madoc) worden vermoord neemt hij ze allemaal mee naar Faerie. (waar geen vissticks,ketchup of televisie zijn)

Hij staarde naar Vivienne. Jij bent me ontnomen, zei hij. Ik ben gekomen om je mee te nemen naar je echte thuis, in Elfhame onder de heuvel. Daar zul je onvoorstelbaar rijk zijn. Daar zul je bij je eigen soort zijn.
Nee, zei Vivi met haar sombere, zachte stem. Ik ga helemaal nergens met jou naar toe.
Ik ben je vader.’ Zijn stem klonk nu hard, als het knallen van een zweep. Jij bent mijn erfgenaam, mijn bloed, en jij zult me in alles gehoorzamen.

Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik in eerste instantie Jude niet aardig vond. Ik weet het, als mens heeft zij het zwaar in Faerie. Ze woont inmiddels al ruim tien jaar in Elfhame.

Hier ben ik de rariteit, met mijn stompe vingers, ronde oren en de levensduur van een eendagsvlieg.

Naarmate het verhaal vordert krijg ik steeds meer bewondering voor haar stoerheid, voor haar wil niet te tonen hoe bang ze is.

Ja, ik ben bang voor ze, maar wat ze niet beseffen is dat ik dat altijd ben geweest, vanaf de dag dat ik hier kwam. Ik ben opgevoed door de man die mijn ouders heeft vermoord, ben opgevoed in een land vol monsters. Ik leef met die angst, hij dringt door tot in mijn botten, maar ik negeer hem. Als ik niet zou doen alsof ik niet bang ben, zou ik me voorgoed onder kleden en met uilendons gevulde spreien in Madocs landhuis verstoppen. Ik zou daar liggen gillen tot er niets meer van me over was. Dat weiger ik. Dat zal ik niet doen.

Conclusie

Tot slot wil ik Uitgeverij De Boekerij een groot compliment geven voor de vormgeving van dit boek! Deze limited edition is een hardcover, YESS. Wanneer je de dust jacket eraf haalt blijft er een mooie groene groene linnen omslag over met een gouden kroon erin. Als je het boek opent zie je de prachtige illustraties van Salome Totzldze op de schutbladen. Elk hoofdstuk start met een illustratie. Het goud op de snee maakt het natuurlijk af. Perfect!

Dubbelleven door Chinouk Thijssen | Een Boek Review

Dubbelleven

Dit is absoluut niet het eerste boek dat ik lees van Chinouk Thijssen.
Eerder las ik onder andere Fataal spel, Truth or dance, Break a leg en Dance or die

Dubbelleven

Hoofdpersoon in dit boek is Ivy Maron. Zij is zeventien jaar oud, zit op de modevakschool en haar hartsvriendinnen zijn Kim en Marsha. Het verhaal wordt vanuit het perspectief van Ivy, in de ik-persoon, verteld.

Ivy heeft haar vriendinnen verwaarloosd omdat ze een vriendje, Sander, heeft. Ze verbergt het feit dat ze een vriend heeft voor haar ouders.

Ik zwaai naar mijn beste vriendinnen, die voor het winkelcentrum op me staan te wachten. De knoop die ik daarnet nog in mijn maag voelde omdat ik zenuwachtig was om hen weer te zien – ik weet dat ik hen heb verwaarloosd sinds ik Sander heb ontmoet – verdwijnt meteen als ik hun gezichten zie.

Heb je het nou al aan je ouders verteld? vraagt Kim. Of weten ze nog steeds niet dat je een vriendje hebt?
Ik schud mijn hoofd. Ze hoeven echt niet alles over mij te weten, hoor. Ik heb mijn eigen leven, antwoord ik, maar wat ik bedoel is: ik durf het niet te vertellen, want ik weet zeker dat ze gek worden als ze horen hoe oud hij is.

Elk van de drie vriendinnen heeft problemen al staan die van Ivy natuurlijk in de spotlight. Stiekem wilde ik dat ik, tijdens mijn pubertijd, zulke vriendinnen had als Ivy.

En nu? Vraagt Marsha
Ik haal mijn schouders op. Het komt allemaal wel goed. We ….
Ik twijfel moet ik dan toch iets loslaten? Hij heeft iets bedacht. Het wordt geregeld, besluit ik.Binnenkort kunnen we weer normaal leven.
Marsha lacht en schudt haar hoofd. Heeft hij dat gezegd? Natuurlijk is het niet voorbij. Zo werkt het niet. Je gelooft hem echt blindelings hè? Als je dat gelooft ben je nog naïever dan ik dacht. En misschien toch iets te jong voor een jongen als Sander.

Conclusie

Dubbelleven is een contemporary over een meisje wat zichzelf verliest in de liefde, een heel reëel verhaal wat je zo voor je ogen ziet gebeuren. Het bevat een belangrijke boodschappen.
Eigenlijk zou dit verplichte kost op de middelbare school moeten zijn. Ik herkende een hoop zaken uit mijn eigen jeugd, zoals het verwaarlozen van je vriendinnen omdat je een (eerste) vriendje hebt.
Grappig en toepasselijk is dit artikel van Nynke de Jong

Huis van Aarde en Bloed door Sarah J. Maas | Een Boek Review

Huis van Aarde en Bloed

Ik hou van Sarah J. Maas en heb vol verwachting uitgekeken naar Huis van Aarde en Bloed.
Zou zij mij weer weten te verrassen?
Direct met de openingszin had zij mij al te pakken en sleurde mij het verhaal in.

Er stond een wolf voor de deur van de galerie.

Huis van Aarde en Bloed

Hoofdpersonages zijn: Bryce Quinlan, Hunt Athalar en Ruhn Danaan. Er wordt voornamelijk uit het perspectief van Bryce en Hunt geschreven maar af en toe komt Ruhn ook om het hoekje kijken.

Bryce Quinlan

Bryce Quinlan is een half mens, half Fae. Ze woont samen met Danika in Cresent City, een bruisende stad vol gevaar en duistere geheimen. Samen leiden ze een, zo op het eerste gezicht, oppervlakkig leventje vol feesten, drank en drugs.

Door liefde is alles mogelijk.

Bryce Quinlan. Assistent van een tovenares. Voormalige danseres-in-de-dop met de verkeerde lichaamsbouw. Chronische dater met dikdoenerige, kwetsbare menselijke mannen die geen flauw idee hadden wat ze met haar aan moesten. Laat staan dat ze wisten wat ze met Danika aan moesten, als ze tenminste ooit ver genoeg doordrongen in de datingsmeltkroes.

Een gruwelijke gebeurtenis zet haar leven totaal op zijn kop.
Twee jaar later schijnt Bryce haar leventje weer op orde te hebben, tot de moorden weer beginnen. Zij moet in opdracht van Mica, de gouverneur van Cresent City, samenwerken met Hunt en de dader opsporen.

Hunt Athalar

Hunt Athalar is een gevallen engel en al tweeduizend jaar slaaf, momenteel bezit van Micah, aartsengel en gouverneur van Cresent City.

Roofdier. Moordenaar. Monster.
De Schaduw van de dood.
Umbra Mortis.

En nu lijfwacht van Bryce in opdracht van Micah. Samen moeten zij de moorden oplossen.

Ruhn Danaan

Ruhn Danaan is kroonprins van de Valbaraanse Fae, zoon van de Herfstkoning en familie van Bryce. Hij is al vijftien jaar commandant van De Auxiliaire Eenheid van de Fae. Samen met zijn beste vrienden: Flynn en Declan vormen zij de elite van de Auxiliaire Eenheid.
Op jonge leeftijd zijn Ruhn en Bryce gebrouilleerd. je merkt aan alles dat Ruhn aan alle kanten probeert het goed te maken, maar Bryce houdt de boot af.

Ruhn bleef langs de kasten lopen. Je hebt altijd een goede smaak gehad. Hij gooide de woorden eruit als een reddingsboei -in de stormachtige zee van hun relatie.
Ze keek niet op, maar zei ietwat stilletjes: dank je.
Ruhn zocht met zijn ogen de planken af, wachtend tot hij zich aangetrokken zou voelen door iets anders dan Bryce die de afgelopen dagen meer tegen hem had gezegd dan de afgelopen negen jaar.

Conclusie

Wat moet ik over dit boek zeggen? Behalve dat het een totaal OMG-reactie heeft? Dat het een geweldig verhaal is en ik niet kan wachten op deel twee, wat helaas pas in november 2021 verwacht wordt. En dan dat typische Sarah J Maas-effect. Op het moment dat je net in het verhaal komt, en je je comfortabel gaat voelen met het leventje en de wereld van Bryce, gebeurt er iets dat de hele boel op zijn kop zet!
Ik was laaiend op Sarah om een bepaalde gebeurtenis en heb het boek zelfs aan de kant gelegd. Niet te lang hoor, want het verhaal bleef trekken. Personages zoals Lehabah trekken continu de aandacht. Ik hou van Bryce en haar niet onder de indruk zijn van personen en hun reputatie. Niet is wat het lijkt, ook de personages niet.

De ongelijkheid van het klassensysteem wil ik graag nog even extra aandacht geven.

De meeste mensen konden het daarentegen niet echt waarderen dat ze al vijftienduizend jaar lang min of meer in slavernij leefde en als prooi, voedsel of hoeren dienden. Het deed er niet toe dat de keizerlijke senaat de mensen in de afgelopen eeuwen meer rechten had geschonken, uiteraard met toestemming van de Asteri. Het was nog steeds zo dat iemand die de regels aan zijn laars lapte onmiddellijk helemaal opnieuw kon beginnen: letterlijk als slaaf van de Republiek.

Met Huis van Aarde en Bloed zet Sarah een dijk van een verhaal neer wat wat beloofd voor de rest van de serie! Zij bewijst hier dat ze niet alleen geweldige Young Adult boeken kan schrijven, maar ook geweldige Adult schrijft. Terecht wordt ze op een lijn gezet met In de ban van de ring en Game of Thrones.

Spoiler 😂😉

Tot slot een Huis van Aarde en Bloed spoiler zonder woorden!

Ontmoeting in het Kunstcafé door Sue McDonagh | Een Boek Review

Ontmoeting in het Kunstcafé

Ontmoeting in het Kunstcafé is een compleet los te lezen boek dat zich in hetzelfde café afspeelt als Zomer in het kunstcafé.

 

Ontmoeting in het Kunstcafé

Hoofdpersonage zijn Jo en Ed. Er wordt ook vanuit hun perspectief geschreven, soms zelfs op dezelfde bladzijde. Ik moest hier even aan wennen.
Jo een gescheiden vrouw. Zij woont samen met haar zoontje Liam. Zij werkt in het Kunstcafé wat eigendom is van Lucy en haar zakenpartner Richard. Het Kunstcafé ligt op het schiereiland Gower in Zuid-Wales.
Ed is de plaatselijke motor monteur.

Op de weg naar huis wordt Jo, die op de fiets is, aangereden door Ed, de plaatselijke motor monteur en bad boy. Haar fiets is total loss en Ed brengt haar naar school omdat ze ander geen vervoer heeft.

Ik weet wie je bent. Dubbele caramel macchiato met extra siroop en room.
Hij was Ed. Een van Lucy’s motor-vrienden. Knapste man op de planeet. Dacht hij zelf dan.

Jo huurt een woning van Chad Evans, een gladjanus. Hij wil de huur verhogen omdat Jo de tuin opgeknapt heeft!

Het is misschien een moestuin voor jou, maar het is wat wij huurbazen een verbetering van de grond noemen
O. Oké. Het was geen probleem. Dus, als dat alles is, meneer Evans. Jo. Ik denk niet dat je het begrijpt. Hij zette zijn voet op de stoep. Een verbetering van de grond betekent meer waarde.
We hebben de huur al vastgezet, meneer Evans.
Voor nu, ja. Maar deze zou best eens verhoogd kunnen worden zodra je huurcontract verlengd wordt.

Als er een probleem is met de huur, dan vind ik het geen probleem om “wel iets te regelen” met je.
Ik ben klaahaar, mama.
Veeg mijn billen nou!
Even wachten liefje, riep Jo naar boven en fronste naar haar huurbaas. Ïets regelen?
Ja. Je weet wel. Hij trok zijn wenkbrauwen wellustig omhoog, mocht Jo het niet begrijpen. Misschien eens per week?

Langzaam maar zeker kom je erachter dat Jo een moeilijk en verdrietig verleden met zich meedraagt, met daarnaast meerdere geheimen. Ook Ed is belast met een forse rugzak.
Alle twee lopen hier niet mee te koop. Al doen ze dat beiden om verschillende redenen.

Conclusie

Een lekker snel en makkelijk weg lezend boek, wat je in no time uit hebt. Het verhaal doet wat het moet doen, het leid je even van de dagelijkse problemen af.

Wat ik ,persoonlijk, ontzettend gaaf vind is dat er een verwijzing naar een van mijn favoriete kinderboeken in staat. Namelijk Over een kleine mol

 

Ontmoeting in het kunstcafé

Deze recensie is onderdeel van een blogtour.
Wat anderen hiervan denken kan je hier vinden

De duivelsdief door Lisa Maxwell | Een Boek Review

De duivelsdief

De duivelsdief gaat verder op het punt waar De Laatste Magiër eindigde. De Magiër Harte Darrigan en de dievegge Esta keren de stad New York de rug toe. Zij breken met behulp van Het Boek door de Barriére bij de Brooklyn Bridge heen.
Aanrader: lees eerst De Laatste Magiër anders, denk ik, kan je het verhaal niet duidelijk voor je zien.

De duivelsdief

Hoofdzaak is om te voorkomen dat de Ars Arcana, de vijf artefacten van de Orde, in handen komt van Nibsy Lorcan.

Jianyu riskeerde nog liever de dood in een vreemd land, zijn botten ver weg van zijn voorouders begraven, dan Nibsy Lorcan te zien winnen. Hij zou zelf het artefact vinden en die jongen, deze Logan, uitschakelen. Daarna zou hij Nibsy om zeep helpen en zo zijn vermoorde vriend Dolph wreken, zelfs als het zijn dood zou worden.

Oude Bekenden

Het verhaal speel af in twee periodes, namelijk 1902 en 1904. Daarnaast volgen we een stel bekenden: Darrigan, Esta, Logan, Jianyu, Viola, Nibsy, Jack

De inhoud van Het Boek krijgt steeds meer invloed op Harte, hij krijgt vreemde visioenen. Ook met Jack is er, met betrekking tot Het Boek, iets vreemds aan de hand.

Ze waren nog maar net halverwege op weg naar de sierlijke bronzen kooiliften toen Harte vanuit zijn ooghoek iets zag bewegen. Hij draaide zich om en het leek of de palmbomen, die door de hele foyer heen in groepjes bij elkaar stonden, in de wind bewogen. Terwijl hij er verbaasd naar bleef kijken verstomde de muziek en het enige wat hij nog hoorde was de wind. De foyer leek om hem heen te veranderen, te verglijden naar een andere plaats… een andere tijd…
Het was nacht, het plafond was veranderd in een donkere sterrenloze hemel, en de wind die de palmbomen deed ruisen droeg de geur van verraad mee, stroperig en metaalachtig als half gestold bloed… Een vriend die vijand werd, een vijand die het hart van magie zou verwoesten zodra hij de kans kreeg. Hij was onderweg…
Harte knipperde met zijn ogen en het visioen verdween.
Wie was onderweg?

Conclusie

Ondanks de lengte van het verhaal, 656 bladzijden, houdt Lisa Maxwell je aan je stoel genageld. Dit komt mede door de verschillende perspectieven van de verschillende personen zodat je, zonder dat je het in de gaten hebt, een heel eind op weg bent in het verhaal. Het is een sterk verhaal dat op het moment dat je aandacht dreigt te verslappen je gewoon het verhaal weer in trekt.
De nieuwe karakters zijn reuze intrigerend en wekken je interesse op.
Ik wil nog even speciaal aandacht geven aan de cover, die is namelijk GE-WEL-DIG! Zoals ook de cover van De Laatste Magiër GE-WEL-DIG is.
December 2020 wordt deel 3 verwacht, hopelijk brengt uitgeverij De Boekerij deze snel uit!

 

De duivelsdief

The Last Magician #2

Meer dan ooit door Marina Folkers | Een Boek Review

Meer dan ooit

Meer dan ooit

Hoofdpersonage in Meer dan ooit is Lucie. Haar man Jake is is onlangs overleden. Bij het opruimen van zijn spullen, met name zijn laptop, doet ze een vreselijke ontdekking wat haar wereld op de kop zet. Net nu ze een beetje aan het opkrabbelen is.

Verslagen klapte ze de laptop dicht en verborg haar gezicht in haar handen. Waarom was haar leven in zo’n nachtmerrie veranderd? Ze was nu niet alleen haar man verloren, maar ook herinneringen en dromen. En haar beste vriendin.

Vervolgens neemt ze een drastisch besluit, Ze neemt op staande voet ontslag, zet haar huis te koop en vertrekt halsoverkop naar Vaucluse in Frankrijk. Naar een vriendje uit een ver, ver verleden op zoek naar een luisterend oor en wat warmte.

Maar of dit goed gaat?

David groette met een verstrooide blik terwijl hij met een telefoon tegen zijn oor geklemd achter haar langs liep naar wat jaren geleden de keuken was, links achter de balie.
Un instant! Hij hield even zijn telefoon in de lucht om aan te geven dat hij in gesprek was. Terloops gleed zijn blik in haar richting om vervolgens weer zijn aandacht te richten op het telefoongesprek. Op het moment dat hij de ruimte achter de deur in wilde lopen, bleef hij plotseling staan en draaide zich met een ruk om. Met een blik die haar vertelde dat hij niet kon geloven wat hij zag, staarde hij haar aan. Zijn telefoon zakte een paar decimeter. Hij herstelde zich snel en was in een ommezien verdwenen en sloot de deur achter zich.
Dat was het. Lucie bleef als bevroren staan en een mix van emoties woedde vanbinnen. David.

Conclusie

Een heerlijk vlot lezend verhaal dat mij al snel in zijn greep had. Ik heb genoten van een heerlijk romantisch verhaal met een dieper liggende laag. Inderdaad: een prachtige feelgoodroman over loslaten en ontdekken wat echt belangrijk is in het leven.

De Ketting door Adrian McKinty | Een Boek Review

De Ketting

De Ketting

Hoofdpersonage in de Ketting is Rachel Klein. Ze heeft een ongelooflijke zware tijd achter de rug. Ze is gescheiden van Marty, die fors van haar geprofiteerd heeft. Rachel had twee banen om het huis te betalen en om Marty zodat zijn rechtenstudie te bekostigen.

Het zou officieel een routinebezoekje aan de oncoloog moeten De halfjaarlijkse controle, om haar ervan te verzekeren dat alles in orde is en de borstkanker niet is teruggekeerd. Rachel heeft tegen Kylie gezegd dat ze zich geen zorgen hoeft te maken, want ze voelt zich prima en er is vrijwel zeker niets aan de hand.
Maar diep vanbinnen weet ze natuurlijk dat het best eens mis zou kunnen zijn. Haar oorspronkelijke afspraak stond op de dinsdag voor Thanksgiving, maar ze heeft vorige week bloed laten prikken in het lab, en toen dokter Reed de uitslag zag, heeft ze Rachel gevraagd al vandaag te komen. ’s Ochtends als eerste.

Onderweg naar haar ziekenhuisafspraak krijgt ze een vreemd telefoontje en blijkt dat Kylie, haar dochter, ontvoerd is.

Je moet twee dingen goed onthouden, zegt een stem die vervormd via een of ander apparaatje.
Eén: je bent niet de eerste en je zult zeker niet de laatste zijn.
Twee: denk erom, het gaat niet om het geld. Het gaat om de Ketting.

Als tegenprestatie moet ze een hoop geld betalen en iemand ontvoeren die de plaats van haar dochter in de ketting kan innemen.

Gelukkig staat Rachel er niet alleen voor en heeft ze steun van haar broer Pete, een ex marinier.

Conclusie

Vanaf het begin heb ik mijzelf afgevraagd: wat zou ik doen?
Geen idee, ik ga door het vuur voor mijn meiden. Je denkt dat je nooit zoiets zou doen, maar ….
Kijk naar Rachel, al ben ik het niet altijd met haar eens, ik begrijp haar wel.

Er is iets gebeurd toen we Kylie meenamen. Iets verschrikkelijks. Niet met haar, met haar is alles oké. Maar ik heb iets heel ergs moeten doen, en de oude ik zou daar vreselijk door gekweld worden.
Maar weetje wat ik voel? Niks. Alleen maar opluchting. Ik heb gedaan wat ik moest doen en ik heb mijn zoontje terug. Dat is het enige wat telt.
Ik denk dat ik het wel begrijp.
Je moet gewoon nog even volhouden.
Zal ik doen.

Het feit dat het verhaal mij zo aan het denken zegt zegt voldoende. Adrian McKinty heeft hier een dijk van een verhaal neergezet.

Stille schreeuw door Angela Marsons | Een Boek Review

Stille Schreeuw

Stille schreeuw is het debuut van Angela Marsons en het eerste boek in de serie met inspecteur Kim Stone in de hoofdrol. Het eerste deel van een inmiddels twaalf delen bestaande serie zo ontdekte ik op Goodreads

Stille schreeuw

Het boek begint met een proloog uit 2004, Vijf personen hebben een onschuldig een kind vermoord.

Vijf gestalten vormden een vijfhoek rondom de heuvel vers uitgegraven grond. Alleen zij wisten dat dit een graf was.
Het spitten in bevroren grond onder de laag ijs en sneeuw leek op hakken in steen, maar ze wisselden elkaar af. Allemaal.
Een gat ter grootte van een volwassene zou langer hebben geduurd.

Vervolgens gaat het verhaal verder in het heden, als Teresa Wyatt, directrice van een privéschool wordt vermoord. Zij was blijkbaar één van de vijf. Meerdere moorden volgen.

Maar waarom ik? Teresa’s gedachten sloegen op hol. Zij was niet de zwakste schakel.
Ze schudde haar hoofd. ‘Ik heb niets gezegd,’ zei ze, Haar woorden waren amper hoorbaar.
Teresa realiseerde zich dat de anderen in het complot er geen idee van hadden wie ze in werkelijkheid moesten vrezen.

Het onderzoek komt in handen rechercheur Kim Stone en haar team. Kim lijkt een norse, niet zo sociale vrouw. Al snel blijkt dat daar persoonlijke redenen voor zijn.

Ze baande zich een weg naar het recherchekantoor zonder iemand goedemorgen te wensen en niemand deed dat bij haar. Kim was zich bewust van haar reputatie als kille, sociaal onhandige en emotieloze vrouw. Dit beeld weerhield collega’s ervan alledaagse onzingesprekjes te voeren en dat wilde ze graag zo houden.

Conclusie

Door het wisselen van het perspectief, van Kim naar de dader en naar het slachtoffer, zit je meteen in het verhaal. Door de korte hoofdstukken blijft dat ook zo. Het was een voor mij totaal verrassende ontknoping. Met Stille Schreeuw als een veelbelovend debuut van Angela Marsons wordt ik zeer nieuwsgierig naar de rest.

Gebroken door by Shelena Shorts | Een Boek Review

Gebroken

Na het lezen van Momentum was ik benieuwd naar het vervolg hierop. Zou Shelena mij nu weten te boeien?

Gebroken

Gebroken gaat verder waar Momentum stopte.
Wes, Sophie en vooral de moeder van Sophie proberen hun leven weer op de rails te krijgen.

Maar het goede nieuws is dat ik er nog ben. Het slechte nieuws is dat ik zeker wist dat Wes zich druk aan het maken was over mijn toekomst. Ik wist alleen nog niet hoeveel. Mijn moeder maakte het onmogelijk voor me om met hem te praten toen ik in het ziekenhuis lag.

Samen proberen Wes en Sophie er het beste van te maken, maar helaas blijft het niet pais en free.
Het verhaal eindigt met een gigantische, onverwachte cliffhanger. Deze plottwist had ik niet aan zien komen. Vol verwachting wacht ik op de vertaling deel drie: The Iron Quill (The Pace #3) welke eind dit jaar uitkomt.

Conclusie

Na Momentum wilde ik verder. Het verhaal ging uit met een big bang en je wilt echt verder lezen.
Ik heb genoten van de groei die Sophie doormaakt, van watje naar een stoerder en socialer persoon. Hoewel ze nog steeds aan zichzelf denkt (wie niet?) heeft ze meer oog voor de menen om zich heen.

Iets in me wilde weer in huilen uitbarsten, maar de oude Sophie kwam even terug en kreeg grip op zichzelf.

Was ik in Momentum enigszins teleurgesteld, met Gebroken heeft Shelena Shorts mij blij verrast.

Deze recensie is onderdeel van een blogtour rond het verschijnen van dit boek. Het is vanaf 09 maart 2020 in de (online) boekenhandel verkrijgbaar.
De andere verslagen kan je hier vinden.

Gebroken