stickers-Review

Man, wat heb ik me verheugd op dit boek! Dat ik zo lang kon wachten! Eindelijk. Trots kan ik vertellen dat ik geen spoilers gelezen heb!
Vreemd,dat het verhaal ineens door twee mensen verteld word. Tijd om me hierover te verwonderen had ik niet want het verhaal trekt me al snel in een razende vaart met zich mee.

Steeds duidelijker word de betekenis van het hek, dat me ook al in deel 1 en deel 2 opgevallen is. Net zoals in dit deel, Samensmelting, heel veel vragen beantwoord worden die ik had. Een voorbeeld : Divergent: Afwijkenden : genetisch gezonde mensen.

Vijtig bladzijden voor het einde van het boek stop ik ermee! Neeee, wat ik aan voelde komen ………..
*Snikkend* sta ik bij Iris in haar kamer, *als ik nu stop met lezen, dan kan ik misschien het onvermijdelijke einde voorkomen.!

Mislukt. Ik heb het boek toch uitgelezen, wederom erg ontroerd.

Het is een zeer sterke serie met een ongelooflijke sterk slot, dat zich duidelijk niet door, of voor de lezers laat beinvloeden maar zich door de kracht van het karakters van de hoofdrolspelers laat leiden en deze ook echt eer aan doet!

The first step to loving someone else is to recognize the evil in ourselves, so we can forgive them

I don’t belong to Abnegation, or Dauntless, or even the Divergent. I don’t belong to the Bureau or the experiment or the fringe. I belong to the people I love, and they belong to me-they, and the love and loyalty I give them, form my identity far more than any word or group ever could.