Tot in de dood is een compleet herschreven versie van Debora’s debuut: Vergeef haar.
Door de overstap naar een andere uitgeverij is de oude versie niet meer verkrijgbaar.
Het compleet herschreven boek is 15 juni 2017 uitgekomen bij DVP.
Tot in de dood
Het verhaal wordt om en om beschreven vanuit de visie van Daan en vanuit die van Roza in de ik-vorm.
Het is een verhaal over een liefde, een kinderliefde tussen Daan en Roza, die samen met hen meegroeit, en verandert van samenspelen in de zandbak in echte liefde.
Dan zie ik hem, mijn Daan, met zijn donkere ogen, lange bruine haar en goddelijke torso. Daan die ik al ken sinds onze luier-fase.
Als ze elkaar gevonden blijken te hebben, lees: ze hebben elkaar de liefde verklaard, slaat het noodlot toe.
Met Roza’s vriendin Mara als hoofdoorzaak, krijgen ze een bijna noodlottig auto ongeluk.
Roza belandt in een rolstoel, en Daan ligt in een coma.
Na zijn coma is, tegen wil en dank, Daan’s Gave terug.
Nu ik de dood in de in de ogen heb gekeken en door het oog van de naald ben gekropen, ben ik het leven een stuk meer gaan waarderen. Ik wil er volop van gaan genieten, maar moet eerst zorgen dat Roza opknapt. Zonder haar heeft mijn tweede kans op aarde geen zin meer. Als ik daarvoor niet alleen met geesten uit het heden maar ook met die uit het verleden moet worstelen, dan is het maar zo.
Conclusie
Het is een vlot lopend verhaal, waar je, zonder het in de gaten te hebben, zo door heen vliegt. De seksuele spanning tussen Daan en Roza spat van het papier af. Ik hou van plotjes verzinnen en heb vaak gelijk, maar deze heb ik (deels) niet zien aankomen.
Met de zomervakantie in aantocht: een ideaal vakantieboek!
Een kritische noot: de auteur zou iets meer onderzoek kunnen doen naar bepaalde situaties.
De volgende scene heb ik nog nooit meegemaakt, verband over een katheter. Daarnaast word het woord verkeerd gespeld.
Ik schaam me diep voor mijn katether, die gelukkig zo goed als mogelijk verstopt zit onder een laag verband.
.
