Verwoest Me
Na Vrees Me ben ik snel aan Verwoest Me, Deel 1,5, begonnen
Eigenlijk had ik na deel 1 mijn mening wat betreft Warner wel gevormd. Hij was de slechterik en ik heb een hekel aan hem.
Tja dan had ik niet dit deel moeten lezen.
Het verhaal gaat verder vanuit Warner zijn perspectief, nadat hij door Juliette is neergeschoten.
Als zijn vader aan zijn ziekenbed verschijnt word er een heleboel duidelijk.
Nou nou, wat gênant. Mijn zoon vastgebonden als een dier.
Ik voel een licht trekken aan mijn benen en realiseer me dat hij de banden losmaakt. Het gevoel van zijn huid tegen de mijne is plotseling en onverwacht, en roept iets dieps en donkers in me op dat me fysiek onpasselijk maakt.
Ik was bijna trots. En daarom was de schok voor mij des te groter toen ik hoorde dat Fletchers familie nog in leven was. Verraders komen uit een familie van verraders, en het verraad van een van hen betekent de dood voor allen.
Het is me gelukt om zijn echtgenote op te sporen. Fletchers vrouw en drie kinderen. Ze doen je de groeten heb ik me laten vertellen. Nou ja dat was voordat ik ze heb laten doden.
Ook Warner is slachtoffer van zijn opvoeding evenals Juliette.
Helaas, zo vreselijk in en in slecht is hij dus ook weer niet. Hij probeert zelfs om de vrouw en kinderen van soldaat Fletcher te redden.
Wel lijkt hij totaal bezeten, geobsedeerd door Juliette.
Wederom een goed boek! Op naar deel 2 Breek Me
Favoriete quote:
Deze letters zijn het enige wat ik nog over heb.
26 vrienden aan wie ik mijn verhalen kan vertellen.
26 letters, meer heb ik niet nodig.
Om te leven heb ik niets nodig alleen letters. Zonder letters zou ik niet bestaan.
Want de woorden die ik hier schrijf, zijn voor mij het enige bewijs dat ik nog leef.
