Van Kiki van Dijk Las en recenseerde ik eerder Winterberg. Je hoeft de boeken absoluut niet op volgorde te lezen.
Vlieland
Het verhaal begint met een spannend proloog, die je aanzet om door te blijven lezen.
Hoodpersonage is Charlie, een reisvlogger.
Charlie
Charlie is getrouwd met Jean, die tegelijkertijd ook haar manager is. Vanaf het begin af aan had ik mijn bedenkingen bij hem Een onsympatiek personage. Wat gaandeweg in het verhaal ook wel bevestigd wordt.
Whatever, je verzint vast iets leuks. Jean gaf haar een kus op haar voorhoofd, stond op en pakte zijn mobiel van tafel. Als je maar niet vergeet ook Suitsuit te taggen. Dan bel ik ondertussen hun agent en die Marie van Louis Vuitton. Kunnen ze je post meteen delen!
Nog voordat Charlie kon zeggen dat ze eigenlijk twee foto’ s wilde posten, was haar man al het dakterras opgelopen. Jean belde altijd graag buiten
Door de coronacrises zijn haar reizen momenteel minder spectaculair. Ze verblijft nu meer noodgedwongen in Europa.
Hoewel ze er geen zin heeft, drijft Jean zijn zin door en gaat (lees moet) Charlie naar Into the big nothing, een festival op Vlieland. Ze zal dan op een glamping (luxe camping) verblijven.
En dan wordt er een moord gepleegd, op een jong meisje, en verdwijnen er vervolgens ook twee. Charlie besluit om zelf op onderzoek te gaan en langer te blijven. Dit terwijl er een zware zomerstorm aan zit te komen.
Conclusie
Ik ben dol op Vlieland, en vind het gewoon al tof dat er een boek op het eiland afspeelt.
Wat ik van het verhaal en de hoofdpersonage vond? Ik vond Charlie niet altijd aardig. Zeker niet toen ze in het wilde weg mensen begon te beschuldigen.
Persoonlijk viel het verhaal mij wat tegen en kwam het mij op een aantal punten zelfs enigzins ongeloofwaardig over. Ik vind het (romantische) einde enigzins voorspelbaar. Desalnietemin heeft het mij wel vermaakt, op een moment dat ik luchtigheid hard nodig had.
