Vijf sterren voor een feelgoodroman? Ja vijf sterren voor een feelgoodroman!
Als je het, als schrijfster, voor elkaar krijgt dat je vanaf de eerste bladzijde het boek niet meer neer kan leggen, en vervolgens, samen met vele anderen, je af gaat vragen waar je een Cam kan vinden, wel dan verdien je vijf sterren.
Wacht op mij
Een heerlijk verhaal wat je vanaf de eerste bladzijde tot en met de laatste pakken heeft.
Het begin is hilarisch:
Het geeft niet, er verscheen een asymmetrische grijns op zijn gezicht, waardoor er een kuiltje in zijn linkerwang kwam, maar niet aan de rechterkant.
Ik ben eraan gewend dat meisjes zich aan mijn voeten werpen.
Ik knipperde met mijn ogen en dacht dat ik het niet goed had verstaan, want zoiets idioots kon hij nooit gezegd hebben.
Maar dat had hij wel, en hij was nog niet klaar ook.
Maar proberen op mijn rug te springen, dat is nieuw. Vond het eigenlijk best leuk.
Natuurlijk is Cam geweldig, leuk en lief, maar hij heeft een rugzak die niet leeg is.
Hetzelfde geld voor Avery, haar rugzak puilt bijna uit van ellende, en waar Cam de liefdevolle steun van een gezin heeft, laten Avery haar ouders haar aardig barsten.
Een echte bloedstollende plottwist komt er niet in het verhaal voor, maar toch lees je het boek in een ruk uit.
Ik weet het, ik lees in de verkeerde volgorde. Ik heb namelijk eerst Val voor mij gelezen, deel vier in deze serie, voor ik Wacht op mij las. Het was heel goed te doen, en stoorde beslist niet.
