Een geweldige feel good roman, die al spetterend begint. Knap dat je zo in het verhaal van deze twee mensen getrokken word, zodat je het eerste, enigszins onheilspellende hoofdstuk vergeet.

Zie mij

Een heerlijke roman over twee mensen die ieder hun eigen rugzak met hun eigen verleden dragen, maar die elkaar zien zoals ze echt zijn! En niet zoals bijna de rest van de wereld ze ziet.
“See me just as I see you.”

Het verhaal wordt om en om, per hoofdstuk, vanuit twee perspectieven verteld. Vanuit Colin Hancock en vanuit Maria Sanchez.
Hun allereerste ontmoeting is hilarisch en onheilspellend.

Vijf-zes-acht-een.
Geef je me je pincode?
Je kan de telefoon niet gebruiken tenzij je die hebt merkte hij op.
Vind je het niet gevaarlijk om hem aan een vreemde te geven?
Ga je mijn telefoon stelen?
Nee natuurlijk niet.
Dan maak ik me er geen zorgen over.

Er staan een paar pittige levenslessen in, die we ons allemaal ter harte zouden moeten nemen!

Je bent hier allemaal heel openhartig over, observeerde Maria.
Ik geef gewoon antwoord op je vragen.
Maak je je er geen zorgen over wat ik er misschien van vind?
Niet echt.
Maakt het je niet uit wat andere mensen van je denken?
Tot op zekere hoogte wel. Dat doet iedereen. Maar als je een oordeel over me velt, moet je wel eerst weten wie ik echt ben, niet alleen dat deel wat ik je besluit te vertellen. Ik zou liever eerlijk over alles zijn en jou laten beslissen over of je wel of niet met me wilt blijven praten.

Ik geloof dat het je heel veel kan schelen hoe je overkomt op andere mensen, maar volgens mij is dat een vergissing. Uiteindelijk ben jezelf de enige die je echt tevreden kunt stellen. Wat anderen ervan vinden moeten zij weten.

Het leuke is, ik heb ook wat opgestoken van het boek!
Zo wist ik bijvoorbeeld niet wat suppen of happy sack was, heb heb het natuurlijk gegoogelt en hoppa weer wat geleerd 😉

Conclusie

Ik heb genoten van dit boek, zoals ik al eerder schreef: Een geweldige feel good roman, waarin ook een hoop spanning verwerkt is!
Een aanrader!