Ik heb dit boek gratis gekregen in ruil voor een eerlijke review. Dit beïnvloedt mijn mening over het boek of de content van mijn review niet.


Bijna Thuis door Jean Kwok | Een Boek ReviewBijna thuis door Jean Kwok
Gepubliceerd door: Boekerij gepubliceerd op November 1st 2010
Genre: Fiction
Also by this author: Dans met mij
Pagina's: 303
ISBN: 9789022553640
Format: Paperback
Bookspot
Goodreads
five-stars

De elfjarige Kimberly Chang en haar moeder verhuizen van Hongkong naar New York. Daar wonen ze noodgedwongen in een morsig, onverwarmd appartement in Brooklyn. Op school is Kim een buitenstaander doordat ze nauwelijks Engels spreekt. Na schooltijd moet ze haar moeder helpen bij haar werk in een sweatshop, waar ze de knappe Matt ontmoet. Ondanks alle tegenslagen blijkt Kim een getalenteerde leerling, en ze slaagt erin een beurs te krijgen voor een vooraanstaande particuliere school. Kim overwint vele obstakels en vecht voor een beter leven, maar net als alles waarvoor ze heeft gewerkt binnen bereik is, raakt ze zwanger van haar jeugdliefde Matt.(

stickers-Review

Dit is een van de drie boeken, gekregen bij het Boekenblog-Event van Meulenhoff Boekerij. Ik heb lang nagedacht over mijn review, vooral omdat ik tijdens het event Jean Kwok ontmoet heb, en het een ontzettend sympathiek mens vind. Maar eigenlijk verandert dat niets aan haar boek, wat ik gewoon goed vind. Bijna Thuis leest heerlijk weg, en ik had het in een mum van tijd uit, kon het niet wegleggen.

Ach die Kim, wat een meisje. Vanaf het begin heb ik de neiging om te zeggen : Kom maar, samen met je moeder. Kom maar. Maar helaas het is geen sprookje ….

Ze worden *geweldig* ontvangen in Amerika, (niet dus) door tante Paula een zus van haar moeder. Die ze alle twee snoei- en snoeihard laat werken voor medicijnen, tickets, visa en huur. Vooral die huur. Voor een krot, een afbraakpand waar nauwelijks ramen inzaten waardoor ze bijna bevriezen omdat de verwarming niet werkt omdat het een slooppand is! En dan : Kinderarbeid in Amerika? Ja dus!

Ze vroeg me wat ik na school deed en ik zei dat ik meestal in de fabriek aan het werk was, en dat vertelde ze later thuis aan haar vader. De volgende dag zei ze dat ik niet zulke rare dingen moest zeggen : in Amerika werkten er helemaal geen kinderen in fabrieken.

Gelukkig, ondanks haar leraar, ontvangt ze een volledige beurs voor een particuliere middelbare school. Respect voor het volhardingsvermogen van haar en haar moeder. Respect voor het vriendelijk blijven tegen tante Paula.

Hoe het verder met haar en haar moeder gaat? Of *The American Dream* uitkomt?
Ik zou zeggen : Lees het boek!
Ik ben erin begonnen en kon het niet meer wegleggen!