Ik heb dit boek gratis gekregen in ruil voor een eerlijke review. Dit beïnvloedt mijn mening over het boek of de content van mijn review niet.

Een prachtig geschreven, gevoelig verhaal over de vriendschap tussen een man en een kind die door het lot bij elkaar zijn gebracht

Op een mistige zomeravond gaan tien mensen in Martha’s Vineyard aan boord van een klein privévliegtuigje: negen rijke mensen die daar thuishoren, en een kunstenaar die toevallig aan boord belandt. Zestien minuten later is het vliegtuig neergestort in zee. De enige overlevenden zijn een jongetje van vier en Scott Burroughs, de kunstenaar, die het kind weet te redden.
Afgewisseld met flashbacks naar de levens van de passagiers en bemanningsleden van het vliegtuigje die het niet overleefden, ontvouwt zich het verhaal van Scott, het jongetje en de fragiele vriendschap die zich ontwikkelt tussen dit onwaarschijnlijke duo. Langzamerhand rijst het vermoeden dat er iets achter de vliegtuigcrash zat – er zijn te veel bizarre toevalligheden. Waarom zaten er zo veel invloedrijke mensen aan boord van deze vlucht? Was het ongeval een mechanische of een menselijke fout, of was er iets anders aan de hand?

Voor de val

Wat is er met dit boek, Voor de val?
Waarom vind ik het zo moeilijk om er over te schrijven?
Ik kom er niet uit en besluit om het voor een tweede keer te gaan lezen.
Vervolgens valt mij op dat het lijkt alsof het als een toneelstuk geschreven is.

Nader onderzoek op IMDb naar Noah Hawley wijst uit dat hij een auteur, een scenarioschrijver en een producent is.
Dat wist ik dus niet …schaam ….
Dit komt mede omdat ik eerst een boek wil lezen, een mening vormen, en dan pas elders ga lezen.
Wel verklaart deze kennis voor mij een hoop.

Het verhaal word vanuit veel personages beschreven, vanuit de slachtoffers, het onderzoeksteam, de media, de familie etc.
En zo word ieder persoon/slachtoffer duidelijk en herkenbaar, je leert ze als het ware kennen.
De op de achterflap genoemde fragiele vriendschap tussen Scott en het jongetje is ook precies wat er staat.
Er word niet al te diep op ingegaan, maar is wel ontroerend.

Mij stoort de schrijfstijl absoluut niet. Het verhaal had mij al heel snel te pakken.
Het opnieuw lezen van de crash van het vliegtuig, de overlevingsdrang van Scott, de redding van de jongen, JJ.
De tweede keer kwam dit veel harder binnen.

De rol van de media, op een misselijk makende manier beschreven, alles voor de *waarheid*, op wat voor manier ook, is zeer herkenbaar.

Het is nooit een geheim geweest dat Bill Cunnigham problemen heeft met autoriteit. In sommige opzichten is dat zijn handelsmerk, de vuurspuwende misgenoegde.
Maar net zoals iemands neus en oren met de jaren uitvergroot worden, geldt dat ook voor zijn of haar karaktertrekken.
We worden allemaal een karikatuur van onszelf als we lang genoeg leven.

Luister, het is een simpel optelsommetje. Geheimen plus technologie staat gelijk aan geen geheimen meer.

Alles voor de waarheid: Van een redder een moordverdachte maken, illegaal telefoons afluisteren, gatver.
het feit dat ik hier zo op reageer zegt mijzelf al voldoende: ik zit helemaal in het verhaal!

Ik vind het een prima boek, en zeker een aanrader!