#WOT deel 6, Onbevangen

Onbevangen ~ 1) Bloedjong 2) Kinderlijk 3) Naïef 4) Niet geremd doordat je weet wat er komt 5) Onpartijdig 6) Ongedwee 7) Ongedwongen 8) Onbevooroordeeld 9) Onbeschroomd 10) Objectief 11) Vrij 12) Vrijmoedig 13) Zonder scrupules 14) Zonder schroom 15) Zonder vooroordeel

Hoe jonger we zijn, hoe onbevangener, …….
Ik weet nog goed, dat ik als kind ervan overtuigd was, dat alle politici slimme, gestudeerde en sociale mensen waren. Dat een minister van Gezondheid en Welzijn medicijnen had gestudeerd, net zoals een minister van Economische zaken economie. En een minister van Defensie een hoge wijze pief uit het leger was.
Poefffff dag illusies!!

Toen ik na een zwaar ongeluk langdurig in het ziekenhuis terecht kwam, had ik bijna alleen maar bevlogen mensen om me heen. Op een paar uitzonderingen na. Een hoofdzuster die me kwam uitkafferen omdat ik teveel zeurde. Ow was ik niet Laura? Maakt niet uit, ook ik moest niet zo zeuren en niet zo vaak op de zoemer drukken. Ik lag plat op mijn rug met oa een gebroken nek. Kon geen kant op. Kreeg zelfs van de zusters te horen dat ik vaker en sneller wat moest vragen. Deze vrouw was niet bevlogen. De rest van het team wel.

Later ging ikzelf in het ziekenhuis werken. Met een enthousiast en gedreven team om me heen. Dat dat zo was merkte ik pas later toen ik in andere ziekenhuizen ging werken. Op onze afdeling (hart, hersenen en longen) werd je continu geprikkeld. Je kreeg een aanvraag met een vraagstelling. Daar begon je mee, naar aanleiding van de uitslag van het eerste onderzoek ging jezelf verder. Natuurlijk onder toezicht van de longarts. En één keer per maand een teambespreking, met co-assistenten, arts-assistenten en longartsen. Waarbij wij onze eigen casussen presenteerden. En we allemaal onze eigen visie en onderzoeken mochten formuleren en verdedigen. En de statussen een kleurcode kregen die bij één van ons hoorde, zodat waar mogelijk, de patiënt elke keer met dezelfde persoon te maken had.

Super leuk werken, ik wist niet beter of zo werkte het overal. En iedere specialist, arts was zo gedreven. Tot ik in een ander ziekenhuis ging werken. Waar de longartsen over onze hoofden ruzie maakten. Niet met elkaar spraken en zelfs elkaar patiënten weigerden Bah. Mijn werk was lopende band werk geworden. Ontzettend frustrerend. Poefffff dag illusies!!

Zo onschuldig en onbevangen sta ik inmiddels niet meer in het leven. Ergens vind ik dat wel jammer. De wereld was wel veel mooier!

Innocence is always unsuspicious.
Joseph Joubert

Write On Thursday. #WOT. Iedereen kan meedoen, het is een creatieve schrijfopdracht.
Vrij om te bepalen hoe je dat wilt doen.
Wil je hier meer over weten? Lees dan hier